هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط میان هوش هیجانی، میزان خود تنظیمی، استقلال در یاد گیری، و خلاقیت است. بدین منظور، از 300 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های زبان شناسی عمومی، ادبیات انگلیسی و مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه تهران در بازه سنی 19 تا 34 سال که به شکل تصادفی انتخاب شده بودند خواسته شد تا به چهار پرسشنامه هوش هیجانی (ei)، خود تنظیمی (sr)، استقلال در یاد گیری (au)، و خلاقیت act)) پاسخ دهند. بررسی های اولیه انجام گردید تا اطمینان حاصل شود که پیش فرضیه های normality ، linearity، و homoscedasticity رعایت شده باشد. سپس رابطه بین متغیرهای تحقیق با استفاده از فرمول pearsons product-moment بررسی گردید. تحلیل های آماری برروی اطلاعات بدست آمده از 230 سری پرسشنامه بازگردانده شده قابل استفاده نشان دادند که ارتباطات مثبت و معناداری بین هوش هیجانی و خود تنظیمی، هوش هیجانی و استقلال در یاد گیری، هوش هیجانی و خلاقیت، خود تنظیمی و استقلال در یاد گیری، خود تنظیمی و خلاقیت، و استقلال در یاد گیری و خلا قیت وجود دارد. علاوه بر این با محاسبه ضریب همبستگی میان متغیرها و با در نظر گرفتن خلاقیت به عنوان متغیر وابسته این تحقیق، مشخص گردید زبان آموزان خلاق بیشتر از میزان توانائی خود تنظیمی در یادگیری بهره مند هستند.