مقدمه : جنتامایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که در درمان طیف وسیعی از عفونت های باکتریایی به خصوص باکتری های گرم منفی مورد استفاده قرار می گیرد. عصاره چای سبز با دارا بودن فلاونوئیدهای کاتچین اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد. aqp1یک کانال آبی واقع در توبول های کلیوی است که در انتقال آب از عرض غشاهای توبولی نقش دارد . هدف این مطالعه ارزیابی اثر عصاره چای سبز بر روی بیان ژن aqp1 در سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین در رت نر نژاد ویستار می باشد. روش ها : در این مطالعه تجربی از 42 رت نر نژاد ویستار با وزن 160 – 200g استفاده شد؛ که به 7 گروه تقسیم شدند (n=6) شامل گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شم (تزریق درون صفاقی سرم فیزیولوژی )، گروه تجربی1( تزریق درون صفاقی 20 mg/kg جنتامایسین)،گروه تجربی 2و 3 (تزریق درون صفاقی چای سبز با دوز mg/kg 100 و200 )،گروه تجربی 4 و5 (تزریق درون صفاقی جنتامایسین و mg/kg 100 و200 چای سبز ). تمامی تیمار ها به صورت درون صفاقی و به مدت 10 روز انجام شد و تغییرات بیوشیمیایی خون و نیز تغییرات کلیه بررسی شد. نتایج : جنتامایسین در مقایسه با نمونه کنترل موجب نکروز اپیتلیوم لوله کلیوی و اتساع آنها، تجمع مواد هیالینی ائوزینوفیلی در برخی لوله های کلیوی، نفوذ سلول های التهابی منونوکلئر وکاهش بیان ژن aqp1 در توبول پروکسیمال اشاره نمود. سطوح کراتینین و اوره خون نیز افزایش معناداری را نسبت به نمونه کنترل نشان داد. استفاده از عصاره چای سبز در غلظت mg/kg 100 توانست آسیب ایجاد شده توسط جنتامایسین را بهبود ببخشد اما در دوز mg/kg 200 بهبودی مشاهده نشد. نتیجه گیری و بحث : عصاره چای سبز بسته به دوز و مدت زمان مناسب می تواند اثر حفاظتی نسبی در برابر سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین اعمال نماید. واژه های کلیدی: اوره ، جنتامایسین ،عصاره چای سبز ،کراتینین، مسمومیت کلیوی ،هیستوپاتولوژی ، aqp1