نسبت بارش یک روزه به بارش سالانه، معیاری برای شناسایی شدت بارش های روزانه است. در این پژوهش حداکثر داده¬های شدت بارش 24 ساعته از هشت ایستگاه زابل، زهک، زاهدان، خاش، سراوان، ایرانشهر، کنارک و چابهار در استان سیستان و بلوچستان مورد بررسی قرار گرفت. این داده ها از ایستگاه¬های سینوپتیک استان تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابتدا داده¬ها به نرم افزار hyfa و best fit وارد و به کمک توابع چگالی احتمال مختلف تحلیل فراوانی بارش روزانه انجام گردید. در این تحقیق برآورد پارامترها با استفاده از سه روش حداکثر درستنمایی، گشتاورها و گشتاورهای خطی مورد ارزیابی قرار گرفت و بهترین تابع توزیع برای هر ایستگاه با استفاده از آزمون¬های مربع کای و کلوموگروف- اسمیرنوف تعیین گردید. در این روش¬ها توزیع¬¬های مقادیر حدی تعمیم یافته، پیرسون نوع 3، لوگ پیرسون نوع 3، لجستیک تعمیم یافته، پارتو تعمیم یافته، لوگ نرمال 3 پارامتری و ویکبی 5 پارامتری مقایسه گردیدند. با توجه به اینکه در برخی ایستگاه¬ها چند توزیع به عنوان توزیع برتر با استفاده از آزمون¬های مربع کای و کلوموگروف- اسمیرنوف شناخته شد، انتخاب بهترین توزیع برای تحلیل فراوانی حداکثر شدت بارندگی روزانه در هرکدام از هشت ایستگاه سینوپتیک استان با استفاده از کمترین میانگین مربعات مجذور خطا صورت گرفت. در این پژوهش با استفاده از آزمون نکوئی برازش بهترین توزیع منطقه¬ای انتخاب گردید. بنابر این در نیمه شمالی استان توزیع-های لجستیک تعمیم یافته و مقادیر حدی تعمیم یافته به عنوان توزیع¬های منتخب شناخته شدند. نظر به اینکه مقدار آماره برای توزیع لجستیک تعمیم یافته کمتر است، این توزیع به عنوان توزیع منتخب در نیمه شمالی استان انتخاب گردید. در نیمه جنوبی استان نیز توزیع لجستیک تعمیم یافته به عنوان توزیع منتخب شناخته شد. تابع توزیع لجستیک تعمیم یافته برای هر دو نیمه شمالی و نیمه جنوبی استان به عنوان بهترین توزیع منطقه¬ای شناخته شد و پارامترهای توزیع منتخب، چندک¬ها و در نهایت حداکثر بارش 24 ساعته با دوره¬های بازگشت برای هر ایستگاه بدست آمدند.