چکیده پژوهش حاضر به منظور مطالعه وضعیت کدگذاری اسناد در آرشیو ملی ایران انجام شد. این پژوهش با رویکرد ترکیبی و در دو بخش کمی و کیفی انجام شد. روش گردآوری داده ها در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته و در بخش کیفی مصاحبه ساختاریافته؛ روش سازماندهی و تحلیل داده ها در بخش کمی، آمار توصیفی و در بخش کیفی، مقوله بندی و تحلیل محتوا است. جامعه پژوهش شامل 17 نفر از کارشناسان تنظیم و توصیف آرشیوی بودند که از نزدیک با فعالیت های آرشیو ملی ایران آشنایی داشتند. یافته های بخش کمی پژوهش نشان داد که کمتر از نیمی از کارشناسان شرکت کننده در پرسشنامه، به میزان خیلی زیاد معتقدند که باید نظام کدگذاری کارآمدتری جایگزین نظام کدگذاری فعلی در آرشیو ملی ایران شود و بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان، به میزان زیادی معتقدند که نظام کدگذاری فعلی اسناد آرشیو ملی ایران، یک شیوه و الگوی خوب برای کدگذاری اسناد آرشیو ملی ایران می باشد. یافته های بخش کیفی پژوهش نشان داد شماره های متنوعی برای بازیابی اسناد مورد استفاده قرار می گیرند و نظام کدگذاری کنونی دارای مشکلات نسبتاً زیادی است. بیشتر مصاحبه شوندگان معتقدند که بین عناصر شماره بازیابی، هماهنگی لازم وجود دارد و بهتر است که کدگذاری، در سطح تک تک اقلام صورت گیرد. با توجه به تنوع یافته های پژوهش، در پایان پیشنهاداتی برای بهتر شدن وضعیت کدگذاری ارائه شد.