هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر فعالیت های ورزشی بر مشکلات رفتاری- عاطفی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. نمونه مشتمل بر 30 دانش آموز بود. افراد نمونه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند.. از پرسشنامه مشکلات رفتاری- عاطفی (اینفلد و تونگ، 2002) به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. پیش از شروع انجام فعالیت های ورزشی معلمان هر دو گروه پرسشنامه مشکلات رفتاری- عاطفی کودکان را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند. گروه آزمایش برنامه مداخله ای را طی دو ماه (24 جلسه) دریافت نمودند. برنامه مداخله ای سه جلسه در هفته و به مدت 60 دقیقه ارایه شد. و گروه کنترل این فعالیت های ورزشی را دریافت نکردند و پس از تمام شدن دوره اجرای برنامه های مداخله ای معلمان بار دیگر پرسشنامه مشکلات رفتاری را به عنوان پس آزمون تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات مشکلات رفتاری- عاطفی و خرده مقیاس های آن در گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته است(01/0p<). نتایج نهایی این پژوهش نشان داد فعالیت های ورزشی، مشکلات رفتاری- عاطفی و خرده مقیاس های آن را بهبود بخشیده است.