در این پایان نامه انتقال حرارت جوشش استخری نانوسیال آب-آلومینا با غلظت های حجمی مختلف به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. سطح افقی جوشش به شکل دایروی تخت و از جنس آلومینیوم و مس می باشد. این آزمایش ها در فشار محیط و به منظور مشاهده تأثیر غلظت نانوسیال، زبری و جنس سطح جوشش بر ضریب انتقال حرارت جوشش استخری انجام شده اند. نتایج نشان دادند، هنگام استفاده از نانو سیال، ضریب انتقال حرارت سطح جوشش آلومینیومی نسبت به سیال پایه کمتر بوده و این کاهش در غلظت های پایین نانوسیال بیش تر مشاهده می شود. در ادامه، زبری سطح جوشش آلومینیومی تغییر داده شد. مشاهده گردید که با افزایش زبری، ضریب انتقال حرارت جوششی آب مقطر و نانوسیال بهبود می یابد. در انتها، سطح جوشش مسی جایگزین سطح آلومینیومی گردید. با توجه به منحنی های جوشش، این سطح جدید سبب کاهش ضریب انتقال حرارت در آب مقطر و افزایش آن در نانوسیال شده است.