قاعدتا افراد به جهت رابطه ی که با مورد بیمه دارند و از سلامت آن نفع می برند آنرا بیمه می نمایند از اینرو گفته می شود بیمه گذار باید نسبت به مورد بیمه نفع بیمه پذیر داشته باشد یعنی سلامت مورد بیمه به نفع وی و زیان و خسارت مورد بیمه به زیان او باشد. البته افراد مختلفی ممکن است نسبت به مورد بیمه نفع داشته باشند بعضی افراد به صورت مستقیم و بعضی به صورت غیر مستقیم نفع دارند ماده 4 قانون بیمه ایران نفع را در هر گونه حق مالی بیمه گذار نسبت به مال مورد بیمه متصور می داند. و از باب تبیین وضمانت اجرای فقدان هیچ صحبتی به میان نیاورده است و لذا در مورد نفع بیمه پذیر در حقوق ایران ابهامات زیادی وجود دارد که این پایان نامه سعی دارد با مطالعه تطبیقی این مفهوم با حقوق انگلستان که خواستگاه نفع بیمه پذیر در قرادادهای بیمه است به تبیین این مفهوم در حقوق ایران بپردازد