به دلیل قیمت بالای سوخت های فسیلی، کاهش ذخایر سوخت و افزایش روزافزون غلظت کربن دی اکسید در جو، تولید سوخت از منابع تجدید پذیر مورد توجه قرار گرفته است. امروزه ، بایودیزل به عنوان یک سوخت تجدید پذیر توجه فزاینده ای را به خود جذب کرده است. توانایی باروری بالای بیومس، ذخیره¬سازی سریع لیپید و رشد در آب¬های شور، میکروجلبک¬ها را به عنوان یک منبع خوراک تولید بیودیزل در مقیاس صنعتی مطرح نموده است. این مطالعه آزمایشگاهی علی رغم عنوان موجود، به بررسی تمامی مراحل مرتبط با تولید بایودیزل، اعم از کشت، برداشت، خشک کردن میکروجلبک و استخراج لیپید موجود در سلول¬های میکروجلبک می¬پردازد. در انجام مراحل کشت و پرورش میکروجلبک ابتدا از مطالعات آزمایشگاهی سایر پژوهشگران استفاده شد، اما به دلیل جواب نامطلوب گرفته شده پارامترهای دما، شدت نور، مواد مغذی موجود در محیط کشت مورد بررسی و مطالعه قرار شد. در مرحله برداشت که خود شامل لخته¬سازی و سانتریفیوژ است مقدار بهینه ماده لخته ساز مورد استفاده اندازه گیری شد و زمان و سرعت چرخش سانتریفیوژ از منابع بدست آمد. در مرحله خشک کردن از آون در دمای °c40 استفاده شد و با آسیاب گلوله¬ای، جلبک خشک پودر شد و آماده استخراج روغن گردید. در مرحله استخراج لیپید با استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی در شرایط مختلف از دما، فشار، دبی، زمان استخراج و میزان حلال کمکی هگزان مورد مطالعه قرار گرفت. واکنش استری شدن مربوط به تولید بیودیزل در شرایط آزمایشگاهی گازی انجام شد. طبق نتایج بدست آمده از روش استخراج با دی اکسید کربن فوق بحرانی، شرایط بهینه برای رسیدن به بیشترین بازده، زمان استاتیک 90 دقیقه، دمای °c40، فشار bar260 ، دبی دی اکسید کربن کمتر 1 میلی لیتر بر ثانیه و مقدار حلال کمکی 3% وزنی بود. همچنین در شرایط بهینه، بیشترین روغن استخراج شده 249/0 گرم روغن بر گرم جلبک خشک بدست آمد. ترکیب این روغن به قرار زیر بود، پالمیتولئیک اسید(16:1c) %71/28 ، پالمیتیک اسید(16:0c) %34/27 ، اولئیک اسید(18:1c) %21/23 ، ایکوساپنتانوئیک اسید(20:5c) %35/7 ، میریستیک اسید(14:0c) %69/4 ، لینولئیک اسید(18:2c) %35/3 ، ایکوساتترانوئیک اسید(20:4c) %47/2 . کلمات کلیدی: بیودیزل، میکرو جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا، استخراج فوق بحرانی، حلال کمکی، استر اسید چرب