یکی از پرشمارترین فرازهای صحیفه سجادیه مربوطبه توبه است، امامسجاد(ع) ضمن این که در دعا هایمختلف به صورت پراکنده به بیان توبه حقیقی پرداخته؛ دعاهای دوازدهم و سی و یکم رابه توبه اختصاص داده است. تحقیق حاضر که با عنوان بررسی شواهد قرآنی و روایی دعاهای دوازدهم و سی و یکم صحیفه سجادیه استپیوند عمیق این دو دعا را با قرآن و روایات معصومین به خوبی نشان می دهد. در این پژوهش، نگارنده ابتداکلید واژه های؛ امام سجاد(ع)، صحیفه سجادیه، دعای دوازدهم و سی و یکم صحیفه سجادیه و توبه را مورد بررسی قرار داده، سپس شواهد قرآنی مستقیم و غیر مستقیم منطبق بر کلام امام سجاد(ع) در این دو فقره دعا را ارائه کرده و در پایان مضامین ادعیه را مورد بررسی قرار داده است.بر این اساس تحقیق حاضر در چهار فصل تنظیم شده که درفصل نخست، ضمن اشاره به طرح تحقیق و مسائل مربوط به آن، به توضیح مختصر مفاهیم کلیدی موضوع پرداخته شده است، فصل دوم که مهمترین فصل پایان نامه است؛ به بررسی شواهد قرآنی ادعیه مذکور پرداخته و شرح برخی از بندهایی که در فصل سوم مورد بررسی قرارنگرفته را بیان کرده است. فصل سوم تحقیق به واکاوی مضامینی چون؛ حقیقت، فلسفه و چرایی، مبانی، آداب و ثمرات توبه حقیقی(نصوح) پرداختهو مطالب بکر و ارزشمندی را در این رابطه ارائه کرده، در پایان و در فصل چهارم نیز نتیجه گیری از تحقیق و ارائه پیشنهادات ارائه شده است . واژگان کلیدی:امام سجاد(ع)، صحیفه سجادیه، دعاهای دوازدهم و سی و یکم ، توبه، شواهدقرآنی.