اصل وجوب نماز جمعه از ضروریات شریعت اسلامی است. منصب امامت جمعه بدین معناست که تصدی و تعیین امام جمعه در شعاع اختیارات ولی امر مسلمین قرار می گیرد و به فراخور مصالح، حاکم و ولی امر با اذن خاص یا اذن عام امام جمعه را نصب می کند. منصب امامت جمعه مشروط به برقراری دولت و حکومت اسلامی نیست بلکه منظور این است که این منصب در حوزه ی اختیارات ولی امر است، در صورتی که مبسوط الید باشد و در صورت عدم بسط ید و یا نبودن دولت اسلامی، فقهای جامع الشرایط به اذن عام این مسئولیت را عهده دارند. برمبنای فقه امامیه درعصر بسط ید معصوم امامت جمعه اولا و بالذات منصب است و درحوزه اختیارات معصوم قرار دارد. در عصر غیبت و عدم بسط ید معصوم دیدگاه های متفاوتی در بین فقهاء امامیه وجود دارد که در تقسیم بندی کلی به دو دسته پذیرش منصب امامت جمعه و عدم پذیرش آن قرار می گیرند. قائلان به عدم پذیرش می گویند نماز جمعه مثل دیگر عبادات واجب بوده وتنها لازم است شرایطی مثل جماعت و داشتن خطیب و رعایت فرسخ میان دو نماز جمعه لحاظ شود و نیازی به نصب عام یا خاص از طرف معصوم یا نائب او نیست اگرچه حق حکومت اسلامی اقتضای نصب امام جمعه را دارد. اما قائلان به پذیرش منصب به سه گروه تقسیم می شوند دسته اول با صراحت امامت جمعه را منصب خاص معصوم می دانند، دسته دوم آن را منصب عام معصوم و فقیه جامع الشرایط (ولی امر) می دانند و دسته سوم امامت جمعه را منصب امام مسلمانان (منظور از امام مسلمین در کلمات این دسته از فقهاء تبیین نشده است) می دانند. نظرمختار پژوهشگر با توجه به دلایل مطرح شده نظر دسته دوم از فقهاست که امامت جمعه را منصب عام معصوم و فقیه جامع الشرایط می دانند می باشد.

اصل وجوب نماز جمعه از ضروریات شریعت اسلامی است. منصب امامت جمعه بدین معناست که تصدی و تعیین امام جمعه در شعاع اختیارات ولی امر مسلمین قرار می گیرد و به فراخور مصالح، حاکم و ولی امر با اذن خاص یا اذن عام امام جمعه را نصب می کند. منصب امامت جمعه مشروط به برقراری دولت و حکومت اسلامی نیست بلکه منظور این است که این منصب در حوزه ی اختیارات ولی امر است، در صورتی که مبسوط الید باشد و در صورت عدم بسط ید و یا نبودن دولت اسلامی، فقهای جامع الشرایط به اذن عام این مسئولیت را عهده دارند.