مطالعه ی حاضر با هدف بررسی کمال گرایی و جهت گزینی هدف در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان شهر قزوین انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. روش نمونه گیری، در دسترس می باشد، بدین منظور، 124 دانشجوی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 92-1393 در دو گروه دختر و پسر در رشته های مختلف از دانشگاه های دولتی شهر قزوین انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات، از مقیاس کمال گرایی هویت و فلت (1991) با ضریب آلفای (85/0)، مقیاس جهت گزینی هدف و الیوت مک گریگور (2001) با ضریب آلفای (71/0) و مقیاس فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) با ضریب آلفای (87/0) استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون همبستگی و تجزیه وتحلیل رگرسیون گام به گام، نشان داد که بین کمال گرایی و خرده مقیاس جامعه مدار با فرسودگی تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری وجود داشته، به گونه ای که بعد جامعه مدار کمال گرایی قادر است به میزان 9 درصد واریانس فرسودگی تحصیلی را پیش بینی نماید. همچنین بین عملکرد گرایشی و تسلط اجتنابی با فرسودگی تحصیلی رابطه ی منفی معنادار و بین عملکرد اجتنابی و فرسودگی تحصیلی رابطه ی مثبت معناداری مشاهده گردید. نتایج نشان داد که تسلط اجتنابی 6/10 درصد واریانس فرسودگی تحصیلی و خرده مقیاس های تسلط اجتنابی، عملکرد اجتنابی و عملکرد گرایشی در مجموع 8/19 درصد واریانس فرسودگی تحصیلی را پیش بینی می کند. کمال گرایی و جهت گزینی هدف به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده ی فرسودگی تحصیلی، نقش مهمی در فرایند یادگیری و پیشرفت فراگیران ایفا می نماید. لذا ترسیم اهداف و ارزش های واقعی، دست یافتنی و در عین حال چالش انگیز برای یادگیری فراگیران نقش موثری در عملکرد آتی و آینده-ی شغلی دانشجویان ایفا می نماید.