جستجوی راهکارهای حل معمای بزهکاری و یافتن طرق پیشگیری از تکرار جرم، همواره مدنظر جرم شناسان بوده است. مهمترین رویکردی که در این خصوص مورد توجه قرار گرفته است، رویکرد اصلاحی درمانی بازپرورانه می باشد که با اجرای درست و دقیق برنامه های این رویکرد نسبت به بزهکاران در معرض خطر تکرار جرم و البته توسط نیروهای متخصص می توان در تحقق اهداف این رویکرد گام برداشت. در میان نیروهای متخصص نظام عدالت کیفری، مددکاران اجتماعی از جمله مهمترین نیروها هستند که به عنوان مأموران پیراقضایی نظام عدالت کیفری با استفاده از آموزه های علوم روان شناختی، جامعه شناختی و غیره و همچنین رعایت اصول متعدد حرفه ای و ارائه ی خدمات مختلف به دنبال یاری رساندن به بزهکاران و پیشگیری از تکرار جرم توسط آنان می باشند. لذا پس از بررسی موضوع از جنبه های مختلف حقوقی ملی و بین المللی و جرم شناسی و همچنین نقش آفرینی مددکاران در مرحله اجرای مجازات حبس و پس از آن مشخص شد که پیشگیری از تکرار جرم مقوله بسیار پیچیده و گسترده ای است که مددکاران اجتماعی برای تحقق آن نیازمند تخصص، امکانات و هماهنگی سایر نهادها و افراد یک کشور می باشند.