آنچه مطلوبیت سود را برای سهامداران افزایش میدهد کیفیت و پایداری آن است. اما، آنچه میتواند باعث کنترل رفتار فرصتطلبانهی مدیریت شده و مشکلات نمایندگی بین سهامداران و مدیران را کاهش دهد و منجر به ثبات میزان سود شود، حسابرسی است. حسابرسی که با کیفیت بالاتری انجام شود میتواند بر میزان اقلام تعهدی اختیاری اعمالی شده توسط مدیریت و کیفیت و پایداری سود نقش داشته باشد. لذا هدف اساسی این پژوهش بررسی تأثیر کیفیت حسابرسی بر پایداری سود درمیان شرکتهای درمانده مالی نسبت به دیگر شرکت های بورس اوراق بهادار تهران بود. فرضیههای پژوهش با توجه به ادبیات و پیشینهی تحقیق، که شامل چهار فرضیه بود تدوین شدند. با اعمال شرایطی شرکتهای عضو نمونه که به تعداد 184 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد، تعیین شدند. دوره زمانی تحقیق از ابتدای سال 1387 تا انتهای 1391 مشخص شد. سپس، با استفاده از نرم افزارهای موجود، سایتها، مجلات و سایر منابع اطلاعاتی دادههای مورد نیاز گردآوری شدند. تحقیق حاضر شامل شش فرضیه بوده و برای سنجش کیفیت حسابرسی، از سه معیار اندازهی موسسهی حسابرسی، تخصص حسابرس در صنعت صاحبکار و تداوم تصدی حسابرس استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد که اندازهی حسابرس و تخصص حسابرس با پایداری سود ارتباط مثبت معناداری داشته است. اما، تداوم تصدی حسابرس رابطهی معناداری با پایداری سود نداشته است. همچنین، نتایج نشان داد که شدت ارتباط بین کیفیت حسابرسی (اندازه و تخصص حسابرس) و پایداری سود در بین شرکتهای درماندهی مالی نسبت به شرکتهای غیر درماندهی مالی شدیدتر بوده است. در پایان نیز چند پیشنهاد کاربردی و پژوهشی ارائه گردید.