جایگزینی لاستیک¬های ضایعاتی با لاستیک دست¬نخورده (virgin) موجب کاهش هزینه¬های تولید قطعات لاستیکی و همچنین کمک به حفظ محیط¬زیست می¬باشد. از میان روش¬های مختلف بازیافت لاستیک¬های ضایعاتی، روش مکانیکی-حرارتی (استفاده از اکسترودر) و روش حرارتی (استفاده از اتوکلاو) به عنوان دو روش عملی و تجاری مورد استفاده قرار گرفتند. ابتدا پودر لاستیک-های ضایعاتی حاصل از برخی قطعات خاص لاستیکی خودرو از جنس epdm، با اکسترودر دومارپیچه، اوتوکلاو و استفاده هم-زمان از عوامل شیمیائی واولکانش گردیدند. واولکانش در اکسترودر در دمای ثابت ?220 و سرعت¬های مختلف مارپیچ اکسترودر و در اوتوکلاو، در فشار¬های 6 و 8 بار و مقادیر مختلف روغن¬های آروماتیک و آلیفاتیک به عنوان تسهیل¬کننده واولکانش انجام گرفت. در مرحله بعد لاستیک¬های واولکانش شده با نسبت¬های مختلف با لاستیک دست¬نخورده آمیخته گردیده و در یک فرمولاسیون ولکانش نیمه-کارا پخت گردیدند. سپس گرانروی، خواص پخت و مکانیکی آمیزه¬های فوق اندازه¬گیری و با آمیزه¬های تولید شده از لاستیک نو مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در مورد آمیزه¬های تولیدی از لاستیک واولکانش شده در اکسترودر، افزایش 40%، 20% و 10% از لاستیک فوق، تاثیر مخربی به ترتیب در ویسکوزیته، دانسیته اتصالات¬عرضی و خواص کششی آمیخته¬ها نداشت. مقادیر فوق برای لاستیک¬های واولکانش شده در اوتوکلاو به ترتیب 60%، 60% و 20% بودند.