مفهوم رشد به معنای ارتقای کمی شاخص های اقتصادی، و توسعه به معنای رشد کیفی شاخص های اقتصادی - اجتماعی – سیاسی – فرهنگی ... است به صورتی که با تغییر بنیادی در باورها، رفتارها و شاخص های کی اجتماعی همراه باشد. پیشرفت و توسعه پایدار و همه جانبه، آرمان هر کشور و هدف تمامی برنامه ریزی هاست و تحقق شایسته و مطلوب آن بستگی تام به رابطه سازنده ی دولت – ملت دارد که نقش مشارکت احاد مردم در آن واحد اهمیت بسیار بالایی است. ایفای نقش مشارکتی مردم با توجه به میزان آگاهی و اعتماد آنها در ابعاد مختلف، به درجات و صورت های گوناگون انجام می گیرد. با توجه به آن که آگاهی، اعتماد و مشارکت از مولفه های اصلی سرمایه اجتماعی است، بنابراین میزان و چگونگی دستیابی به توسعه پایدار، ارتباط مستقیمی با سرمایه اجتماعی پیدا می کند و در حقیقت بین این دو یک رابطه ی دو طرفه برقرار است. در این پایان نامه، ابتدا با «فراتحلیل» پژوهش هایی که با موضوع سرمایه اجتماعی بررسی و تأثیرات آن بر وجوه گوناگون توسعه انجام شده است، رابطه ی مستقیم بین این دو اثبات می شود و سپس با استفاده از روش «پیمایش» وضعیت سرمایه اجتماعی در جامعه مورد سنجش قرار گرفته است و در پایان راهکارهایی برای ارتقاء هر کدام پیشنهاد شده است.