نام پژوهشگر: فروغ مولائی
فروغ مولائی خدایار قلی وند
در این پژوهش، 22 ترکیب جدید فسفر هیدرازید با استفاده از متیل کربازات (7-1)، ترشیوبوتیل کربازات (12-8)، 4-پیریدین¬کربوکسیلیک اسید هیدرازید (16-13)، دی¬متیل¬هیدرازین (20-17) و آمینو¬مورفولین (22 و 21) سنتز و شناسایی شدند. در ترکیبات 15-13، حذف پروتون ? و نوآرایی منجر به تشکیل اسپیرو-بی¬سیکلوفسفوران با اتم فسفر پنچ کوئوردینــــه می¬شود. فســفر هیدازیـــدها با گـــروه عاملی -ponhn- مقادیر بالایی برای 2jpnh نشان می¬دهند (hz 1/41-6/20). از محاسبات مکانیک کوانتوم به جهت یافتن عوامل موثر بر ثابت جفت¬شدگی اسپین-اسپین در این ترکیبات استفاده شد. همچنین ساختار بلوری ترکیبات 1، 3 و 7 با پرتو ایکس مورد شناسایی قرار گرفت. 7 ترکیب فسفرآمیدی بر پایه 3-آمینو-5-متیل ایزوکسازول (29-23) سنتز و با اسپکتروسکوپی ir و 1h, 13c, 31p nmr شناسایی شدند. مطالعه ساختار بلوری ترکیب 25، حضور دو مولکول مستقل تقارنی (کنفورمر) را در شبکه بلوری این ترکیب نشان می¬دهد. ویژگی¬های الکترونی پیوندهای هیدروژنی بین دو کنفورمر با آنالیزهای nbo و qtaim بررسی شد. ساختار دو کمپلکس جدید با فرمول ln(24)2(no3)3(c2h5oh) که (31) eu، (30) ln = ce با بلورنگاری پرتو ایکس مطالعه شد (هر یک دارای دو کنفورمرند). ماهیت الکتروستاتیک برهم¬کنش ln–l با آنالیز qtaim تعیین گردید. کمپلکس¬های 32 و 33 از واکنش sncl2(ch3)2 و zn(no3)2.6h2o به ترتیب با مشتقات ایزونیکوتینیل و نیکوتینیل فسفرآمید سنتز و شناسایی شدند. مطالعه ساختاری هر دو کمپلکس نشان داد که ساختار پلیمر یک بعدی دارند و ماهیت برهم¬کنش m–l با آنالیز qtaim به صورت عمدتا الکتروستاتیک با جزئی خصلت کووالانسی مشخص شد. محاسبات dft به جهت مقایسه پایداری نسبی ترکیب 31 (که آرایش سیس برای لیگاندها دارد) و ایزومر تمام ترانس آن انجام گرفت. برهم¬کنش¬های مهم بین¬مولکولی در ترکیبات 1، 3، 7، 25 و 31 با آنالیز سطوح هرشفیلد و نمودارهای دوبعدی مطالعه شد. در بخش کاربردهای بیولوژیکی، خاصیت ضدباکتری دو کمپلکس نقره و لیگاندهای آنها مقابل باکتری¬های گرم منفی و گرم مثبت ارزیابی شد. مطالعه خاصیت ضدسرطان بر روی سلول¬های سرطانی hela، mcf-7 و mg-63 اثر سمیت هر دو کمپلکس را نشان داد. اثر مهار کنندگی شش ترکیب فسفرهیدرازیدی بر روی آنزیم¬های ache و buche به روش المن مورد ارزیابی قرار گرفت که ترکیب 6 بیشترین اثر مهارکنندگی را نشان داد. بر اساس مطالعات سینتیکی، ترکیب 6 با مکانیسم مختلط هر دو آنزیم را مهار می¬کند. نحوه برهم¬کنش این ترکیب با جایگاه فعال آنزیم ache توسط نرم افزار داکینگ پیش¬بینی شد.
فروغ مولائی علی فضل آرا
گوشت شترمرغ (فیله) در سرتاسر جهان مورد استقبال مصرف کنندگان بوده اما مستعد فساد سریع می باشد. از این رو، صنایع امروزه درصدد یافتن فناوری جدید برای افزایش مدت ماندگاری آن هستند. ژلاتین، با داشتن خواص چسبندگی، کریستالیزاسیون، شکل دهندگی، امولسیفایری و جذب آب و همچنین به دلیل طبیعی بودن آن در گستره زیادی از مواد غذایی مورد مصرف قرار می گیرد. اسانس ها از گیاهان استخراج شده به خاطر داشتن فعالیت های بیولوژیکی شناخته شده هستند. مطالعه حاضر جهت ارزیابی تأثیر پوشش خوراکی ژلاتین 4% حاوی اسانس 5/1% آویشن شیرازی بر روی ماندگاری و حفظ کیفیت گوشت شترمرغ در دمای یخچال انجام گرفته است. نمونه ها به 4 گروه بدون پوشش (کنترل)، تیمار شده با ژلاتین 4%، تیمار شده با آویشن شیرازی 5/1% و غوطه ور شده در محلول ژلاتین 4% حاوی اسانس آویشن شیرازی5/1% تقسیم شدند. نمونه ها سپس در دمای یخچال (1±4 درجه سانتی گراد) به مدت 15 روز نگهداری شدند و در فواصل معین زمانی (روزهای 0، 3، 6، 9 ، 12 و 15) جهت آزمایش های میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل و سایکروفیل)، شیمیایی (,tvn tba ,ph) و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی باکتریایی دلالت بر این داشت که پوشش دهی با ژلاتین 4% حاوی اسانس آویشن شیرازی 5/1% اثر معناداری بر کاهش روند افزایشی تعداد باکتری های سایکروفیل و مزوفیل با حداقل ماندگاری به ترتیب 6 و 12 روز را داشته است. از نظر شیمیایی نیز تیمار توام ژلاتین-آویشن شیرازی میزان tvn وph کم تری از سه گروه دیگر در طول نگهداری نشان داد (001/0p<). همچنین میزان tba این تیمار و تیمار آویشن شیرازی هر دو بطور معنی داری کم تر از دو گروه دیگر بودند (001/0p<). از نظر فاکتورهای حسی نیز تیمار توام ژلاتین-آویشن شیرازی و همچنین تیمار آویشن شیرازی باعث حفظ فاکتورهای حسی در سطح قابل قبول به ترتیب به مدت 12 و 9 روز گردید. بطور کلی بر اساس نتایج تحقیق حاضر، ژلاتین به تنهایی فاقد هر گونه توانایی لازم برای افزایش مدت زمان ماندگاری فیله های شترمرغ می باشد، اما به عنوان یک لایه فیزیکی و بصورت سینرژیسم با آویشن شیرازی می تواند در افزایش مدت زمان ماندگاری فیله های شترمرغ موثر واقع گردد.