در این پایان نامه، فضای بین نانولایه های mg/al-ldh بوسیله ی دی اسید حاوی l-آسپارتیک اسید طی یک مرحله با استفاده از امواج فراصوت به عنوان یک روش سبز اصلاح گردید. دی اسید آلی به عنوان یک اصلاح کننده برای افزایش زیست سازگاری و به منظور پخش بهتر نانولایه های ldh درون ماتریس پلیمری استفاده شد. جایگزینی موثر دی اسید در بین لایه های ldh توسط آنالیزهای مختلف مانند طیف سنجی ft-ir، xrd و tga نشان داده شد. همچنین تصاویر fe-sem و tem ساختار نانو لایه ای این ترکیبات را نشان داد. سپس نانوکامپوزیت های پلی(آمید-ایمید)/ldh اصلاح شده فعال نوری جدید حاوی l-فنیل آلانین به طور موفقیت¬آمیزی با استفاده از روش ساده و ارزان تابش فراصوت تهیه شد. برای این منظور، ابتدا پلی(آمید-ایمید) به عنوان ماتریس پلیمر بوسیله واکنش پلیمر شدن تراکمی مستقیم n,n-پیروملتیول-بیس-l-فنیل آلانین با 4،4-دی¬آمینودی¬فنیل سولفون در تترابوتیل آمونیوم برمید به عنوان حلال و تری فنیل فسفیت به عنوان عامل متراکم¬کننده سنتز شد. داده های tga نشان داد که خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها نسبت به پلیمر خالص افزایش یافته است. همچنین تصاویر fe-sem و tem نیز نشان داد که نانولایه های اصلاح شده به صورت یکنواخت در سطح ماتریس پلیمر پراکنده شده اند. در پروژه دوم، تاثیر این نانولایه های اصلاح شده بر روی خواص حرارتی، مورفولوژیکی، نوری و مکانیکی پلی(وینیل الکل) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج مربوط به خواص نوری این ترکیبات کاهش عبور نور نانوکامپوزیت ها را در مقایسه با پلیمر خالص نشان داد. داده¬های tga نشان داد که خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها نسبت به پلیمر خالص افزایش یافته است و همچنین تصاویرfe-sem نیز نشان داد که نانولایه ها اصلاح شده به صورت همگن و یکنواخت در سطح ماتریس پلیمر پراکنده شده اند. بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت ها نشان می دهد که استحکام کششی نانوکامپوزیت های حاوی ldh اصلاح شده افزایش پیدا کرده است.