تیرهای عمیق که دارای نسبت عرض به دهانه ی بزرگ می باشند کاربرد گسترده ای در انواع سازه ها دارند. توزیع تنش در این تیرها به صورت چشمگیری غیرخطی است؛ بنابراین، در اغلب موارد تحلیل آن ها بسیار پیچیده می باشد. یکی از روش های موجود در تحلیل و طراحی این المان سازه ای روش بست و بند است. این تئوری در اغلب آیین نامه ها به عنوان روشی مناسب و کارآمد در تحلیل سازه های بتنی ذکر شده است. اساس این روش مبتنی بر ایده آل سازی جریان نیرو با اعضای خرپا می باشد و منظور از بست و بند به ترتیب اعضای فشاری و کششی مدل خرپایی است. در این پژوهش، با استفاده از این تئوری، ظرفیت دو گره که در محل برخورد اعضای مدل خرپایی و زیر محل بارگذاری دو نمونه تیر عمیق بتنی تشکیل شده اند تعیین می شود. سپس گره های مدل شده در روش بست و بند با استفاده از روش خطوط مشخصه نیز مدل می شوند و ظرفیت آن ها با استفاده از این روش تعیین می شود. بدین منظور، برنامه ای در محیط متلب بر اساس تئوری خطوط مشخصه تهیه شده و صحت آن مورد بررسی فرار گرفته است. پس از حصول اطمینان از صحت برنامه ی نوشته شده، نتایج حاصل از تعیین ظرفیت نواحی گرهی توسط هر دو روش ارائه شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کاربرد روش خطوط مشخصه برای تحلیل و تعیین ظرفیت گره های ایجاد شده در مدل بست و بند تیر عمیق بتنی کاری حائز اهمیت است و انجام آن به زمان اندکی نیاز دارد.