یکی از مفروضات اولیه حسابداری مدیریت بیانگر آن است که تغییرات هزینه ها رابطه ای متناسب با افزایش و کاهش سطح فعالیت دارد .آگاهی از چگونگی رفتار هزینه ها نسبت به تغییرات سطح فعالیت و یا سطح فروش از اطلاعات مهم برای تصمیم گیری مدیران در خصوص برنامه ریزی و بودجه بندی ، قیمت گذاری محصولات ، تعیین نقطه سربه سر و سایر موارد مدیریتی است . در مدلهای سنتی رفتار هزینه ها در حسابداری مدیریت ، هزینه های متغیر نسبت به تغییرات حجم فعالیت به طور متناسب افزایش یا کاهش می یابند. به این معنا که بزرگی تغییرات در هزینه ها تنها به بزرگی تغییرات در حجم فعالیت وابسته است و جهت تغییرات (افزایش یا کاهش ) در حجم فعالیت تاثیری روی بزرگی تغییرات در هزینه ها ندارد . اما نتایج پژوهش های برخی از پژوهشگران در سالهای اخیر بیانگر آن است که میزان افزایش در هزینه ها هنگام افزایش در سطح فعالیت ، بیشتر از میزان کاهش در هزینه ها هنگام کاهش در حجم فعالیت است . چنین رفتار هزینه ها را ((چسبندگی هزینه ها)) گویند . بر اساس یکی از فرضیه ها، چسبندگی هزینه ها، ناشی از تصمیمات مستقیم مدیران است. یعنی هنگامی که مدیران با کاهش فروش مواجه می شوند، چون برخی از آنها، این کاهش را موقتی تصور کرده و انتظار بازگشت فروش به سطح قبلی را در آینده ای نزدیک دارند، به گونه ای سنجیده، منابع را حفظ می کنند که منجر به چسبندگی هزینه ها می شود. در این تحقیق، نقش تصمیمات مستقیم مدیران در چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و هزینه های عمومی ، اداری و فروش طی دوره زمانی 1385 تا 1389 شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که تعداد 68 نمونه از روش نمونه گیری حذفی سیستماتیک به روش تصادفی ساده انتخاب و مورد آزمون قرار گرفته اند . نتایج نشان می دهد که پیش بینی مدیران درباره افزایش فروش های آتی، موجب چسبندگی هزینه ها می شود و هر چه میزان خوش بینی مدیریت در مورد این افزایش بیشتر باشد، هزینه ها از چسبندگی بیشتری برخوردار می شوند.