شخصیت پردازی یکی از عناصر مهم در داستان نویسی است. شخصیت ها در انتقال درون مایه و پیام داستان نقش مشخص و معینی دارند. تحقیق پیش رو، تاثیر تغییرات ترجمه بر ترسیم شخصیت ها را در داستان های ترجمه شده ادبیات جنگ از فارسی به انگلیسی مورد مطالعه قرار داد. به این منظور، سه رمان برای انجام این مطالعه انتخاب شد: سفر به گرای 270 درجه نوشته احمد دهقان، شطرنج با ماشین قیامت نوشته حبیب احمدزاده و فال خون نوشته داود غفارزادگان.ابتدا جملات، مکالمات و بخش هایی از رمان های انتخاب شده که در شخصیت پردازی نقش مهمی ایفا کرده اند جمع آوری شده و با ترجمه انگلیسی آنها مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند تا تغییرات موجود در ترجمه مشخص شود. پس از آن، تغییرات موجود در ترجمه طبق مدل میسن (1994) به سه دسته پیوستگی واژگانی، ساز و کار آغازه-پایانه و ساختار متن تقسیم شدند. سپس، درصد تغییر شخصیت پردازی در هریک از این دسته ها در ترجمه ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که پیوستگی واژگانی در 100% موارد ترجمه شده، ساز و کار آغازه-پایانه در 40% موارد ترجمه شده و ساختار متن در 75% موارد ترجمه شده باعث تغییر در شخصیت پردازی رمان ها در زبان مقصد شده است. نتایج همچنین حاکی از آن بود که این تغییرات در شخصیت پردازی می تواند با تاکید بر بیگانه بودن زبان مبدا و کامل بودن زبان مقصد در خدمت استعمارگران قرار گیرد.