تصویر ذهنی گردشگران یکی از موضوعات اساسی و قابل بحث در مطالعات مربوط به گردشگری محسوب می شود. این مفهوم در فرآیند تصمیم گیری گردشگران نقش اساسی دارد. با وجود اهمیت بی بدیل صنعت گردشگری در توسعه و شکوفایی اقتصادی، سیاست گذاری های مناسبی در خصوص ارتقاء آن در کشورمان صورت نپذیرفته است. به دلیل اهمیت این مفهوم، این پژوهش به بررسی تأثیر انواع تناسب بر تصویر ذهنی و قصد بازدید مجدد گردشگران از مقصد پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی گردشگران سفر کرده به اصفهان را تشکیل داده است.پژوهش بر مبنای هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شده است که با پایایی آن با ضریب آلفای 8/0 تأیید شده است. پرسشنامه در بین 150 نفر از گردشگران بطوراتفاقی توزیع شد. تجزیه و تحلیل داده ها پس از بررسی نرمال بودن توزیع داده ها به کمک آزمون کلموگروف – اسمیرنوف توسط افزار spss20 و amos20 انجام شده است. نتایج مربوط به معادلات ساختاری و آزمون فرضیات نشان می دهد که تناسب خودپنداره، تناسب عملکردی، تناسب اجتماعی و تناسب امنیتی بر قصد بازدید مجدد گردشگران تأثیر دارد. بیشترین تأثیر مربوط به تناسب اجتماعی با ضریب 71/0 و کمترین تأثیر مربوط به تناسب امنیتی با 41/0 است. یافته ها نشان می دهد که در بین متغیرهای جمعیت شناختی، در پاسخگویی به سوالات تفاوت معناداری وجود ندارد و تأثیر هریک از انواع تناسب بطور یکسان بوده است.