چکیده فارسی مقدمه : در طول دهه گذشته ، تعداد فزاینده ای هورمون یا آدیپوکین هایی شناسایی شده است . از جمله لپتین، آدیپونکتین، رزیستین که این آدیپوکین ها در مقررات فیزیولوژیکی توسعه شرح داده شده است و در ذخیره سازی چربی و سوخت و ساز بدن درگیر می شوند . آپلین یک آدیپوکین جدید است که بر روی گیرنده apjتنظیم شده است وگزارش شده است که سطح آپلین پلاسما در افراد چاق افزایش می یابد . مواد و روش ها : در این پژوهش30 نفر از زنان غیر فعال دارای اضافه وزن ، شهرستان پیشوا به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند . گروه تجربی در 24 جلسه تمرینات ایروبیک مقاومتی شرکت داشتند . سطح آپلین ، مقاومت انسولین ، گلوکز پلاسما و فاکتورهای چربی اندازه گیری شد . تمامی داده ها ثبت و با استفاده از برنامه spss، نسخه ی 16 تجزیه و تحلیل شدند . یافته ها : تمرین ایروبیک مقاومتی باعث کاهش معنی داری بر سطوح آپلین (02/0 = p ) ، مقاومت به انسولین (003/0 = p) ، کلسترول تام (01/0 = p ) وldl (005/0 = p) در24 ساعت پس از آزمون در مقایسه با 24 ساعت قبل از آزمون شد . با توجه به (05/0 = p ) این کاهش اختلاف معناداری داشت . در حالی که میزان تری گلیسیرید(822/0 =p ) و گلوکز (07/0=p ) کاهش یافته بود ولی از لحاظ آماری معنی دار نشد . میزان hdl (01/0 = p ) از لحاظ آماری افزایش معناداری داشت . بحث و بررسی : بر اساس یافته های بدست آمده از این مطالعه ، تمرینات ایروبیک مقاومتی ، توانست سطوح آپلین ، مقاومت انسولین را کاهش داده و برداشت گلوکز را افزایش دهد . هم چنین موجب کاهش درمیزان ldl و کلسترول تام شده است و به طور موثری موجب افزایش hdl شد . تمرین ایروبیک مقاومتی با افزایش مصرف سوخت چربی موجب کاهش تعداد و حجم سلول های چربی شد. هم چنین میزان سطوح آپلین با کاهش وزن ، کاهش یافت . کلید واژه ها : ورزش ایروبیک مقاومتی ،آپلین پلاسما ، مقاومت به انسولین ، گلوکز، فاکتورهای چربی ، زنان غیر فعال دارای اضافه وزن