این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش بوده است که گرایش به مهدویت و مهدویت خواهی در دوره ی دولت های نهم و دهم در چه شکل و صورتی نمود و بروز پیدا کرده است. فرضیه تحقیق به این مطلب اشاره داشت که نومهدویت گرایی شکل گرفته دارای مشخصاتی چون فاز سیاسی پررنگ و حداکثری و همچنین وارد شده در تئوری پردازی های نو و ضمناً انتخاب شده بعنوان فلسفه ی سیاسی حکومتی نیز ظاهر گشته است. تحقیق حاضر در فصل کلیات که به طرح و معرفی موضوع هزاره گرایی و مهدویت و امام زمان، هم آنچه در بین مسلمانان می باشد و هم دیدگاه خاص شیعی آن، از زوایای مختلف از جمله منابع دینی، نظر شخصیت های فلسفی و سیاسی و غیره پرداخته است. این تحقیق در فصول اولیه به دنبال پایه هایی از نومهدویت در دوران انقلاب و دوران جنگ بود و شاهد به چالش کشیده شدنش در دوران بعدی شد.در عین حالی که رگه هایی از مهدیت دوران جنگ نیز در این نوع مهدویت دیده می شود اما تمام آن نبوده و نیز شکل این همانی را ندارد. اواخر تحقیق، با بررسی مهدویت در دوره ی معروف به مهدویت جدید، با تحلیل گفتمان حاکم بر فضای دولت آقای احمدی نژاد و همچنین مهدویت در فضای خارج از عاملان سیاسی دوره ی وی و توجه به مصادیق مهدویت خواهی، به آزمون فرضیه ی این تحقیق پرداحته و فرضیه تحقیق در شش فصل توسط مستندات و مدارک و شاخص های علمی مورد تایید قرار گرفت.