دو فقیه بزرگ ، صاحب حدائق و صاحب جواهر که هر یک به یکی از دو گروه از اخباریان و اصولیان منتسب می باشند دارای رویکردها و ملاک های متفاوتی نسبت به حیثیت صدوری روایات و اعتبار و حجیت اخبار می باشند. از جمله تفاوت های این دو فقیه اعتبار و عدم اعتبار تقسیم بندی چهارگانه احادیث می باشد که صاحب حدائق بر خلاف صاحب جواهر، آن را ناکار آمد می داند. برخی اشکالات صاحب حدائق به این تقسیم بندی به اشکالات وی به علم رجال باز می گردد. در این پژوهش به برخی موارد اختلافی ناشی از مبنای هر یک از این دو فقیه نسبت به اعتبار روایات اشاره شده است به عنوان نمونه بحث از حجیت کتاب «فقه رضوی» از دیدگاه صاحب حدائق و صاحب جواهر مورد بررسی قرار گرفته و به ادله هر یک اشاره شده است . همچنین به دیدگاه هر یک در باب تسامح در ادله سنن پرداخته شده و در پایان جایگاه اعراض اصحاب در حجیت و اعتبار روایت در نظر هر یک بررسی شده است.