صنعت گردشگری به یکی از بزرگترین صنایع جهان تبدیل شده و به طور فزاینده ای در حال گسترش می باشد. در این میان آگاهی از ابعاد مختلف آن برای فعالان این صنعت و مسئولین و برنامه ریزان بسیار حائز اهمیت می باشد. تحقیقات مختلف نشان داده است که تا قبل از دهه 1990 توجه به گردشگری صرفا بدلیل بعد اقتصادی آن بوده است که بعد از بیان توسعه پایدار گردشگری، توجه به ابعاد دیگر آن نظیر ابعاد اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی اهمیت ویژه ای یافت و توجه صرف اقتصادی به گردشگری مورد انتقاد اکثر مجامع قرار گرفت. به این دلیل تحقیق حاضر به بررسی تاثیر تعاملات فرهنگی گردشگران در مقاصد گردشگری پرداخته و تاثیراتی که دو گروه گردشگران و جامعه میزبان برهم می گذارند را مورد بررسی قرار می دهد. این پژوهش به صورت پیمایشی بوده و با استفاده از دو پرسشنامه مجزا نظرات دو گروه 400 نفره از گردشگران و جامعه میزبان در استان سمنان جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار تحلیلی (تحلیل عاملی اکتشافی) آزمون کولموگراف اسمیرنوف، آزمون t یکدامنه، آزمون t دودامنه و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد رفتار جامعه محلی بر گردشگران در وضعیت مطلوب و رفتار گردشگران بر جامعه محلی در وضعیت نسبتا نامطلوبی قرار دارد.