روش ساختاری، روشی نوین در تفسیر و فهم آیات الهی است که در قالب ساختارشناسی سوره ها به جهت دست یابی ارتباط منسجم میان آیات سوره و ارائه تصویری زیبا، پیوسته و هماهنگ از آیات سوره رخ می نماید تا به تفسیری دقیق و در خور مراد خدای حکیم نائل گردد. انسجام ساختاری سوره های قرآن، مساله ای است که از ابتدای تفسیر قرآن، کما بیش و به شکل های مختلف به آن پرداخته شده است . در ابتدا با طرح مباحثی چون تناسب آیات و سور، تنها ارتباط ایات مجاور در یک سوره و نیز بین دو سوره مجاور بررسی میشد. اما با تکامل این بحث در قرون اخیر توجه ویژه ای به وحدت کلی نگر مفاهیم و موضوعات در هر سوره شده است. به این معنا که هر سوره دارای یک هدف خاص و روح واحد است.به این ترتیب در برخی تفاسیر و کتب سعی شده به وجود همبستگی بین آیات در هر سوره پرداخته شود. در پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی تحلیلی و روش کتابخانه ای انجام گرفته، سعی شده که انسجام ساختاری سوره های عنکبوت و روم را براساس غرض و محور اصلی آن به نمایش بگذارد. این پژوهش در راستای نمایاندن چهره ای منسجم و منظم از قرآن کریم، گامی است در پاسخ به شبهه افکنانی که سوره های قرآن را حاوی موضوعات پراکنده و بی ارتباط باهم تلقی می کنند همچنین به علت ارائه مفاهیم سوره ها به شکل گویا، زمینه و فهم بهتر مفاهیم و پیام های قرآن را بیش از پیش فراهم می سازد. از پژوهش حاصل این نتیجه بدست آمد که سوره های عنکبوت و روم هر کدام ساختار منسجمی دارند و هر سوره غرض و هدف خاصی دارد و یافته های این اثر نشان که غرض سوره عنکبوت ایجاد تفکر صحیح نسبت به ایمان حقیقی و آزمایش الهی به عنوان محکی برای ایمان، و غرض سوره روم، وعده قطعی خداوند به یاری دین است و تمام آیات سوره حول این اغراض، آیاتش را بیان می کند و همچنین این دو سوره باهم تناسب و ارتباط ویژه ای دارند.