هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر برنامه خودآموزی کلامی بر مولفه های شایستگی اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری در مراکز ناتوانی های یادگیری شهر همدان بود که به صورت در دسترس انتخاب و بر اساس نوع اختلال و پایه تحصیلی در دو گروه بیست آزمایش و کنترل همتا شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه شایستگی اجتماعی استفاده شد. برنامه خودآموزی کلامی در 8 جلسه(هفته ای دو جلسه) به مدت یک ماه برگزار شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که برنامه خودآموزی کلامی بر شایستگی اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری تاثیر معنی دار دارد (0005/0p< ،316/114 =(1.34)f). تحلیل هر یک از مولفه های شایستگی اجتماعی نیز با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیرهنشان داد که دانش آموزان با ناتوانی یادگیری گروه آزمایش به صورت معنی داری در مهارت های رفتاری، آمایه های انگیزشی، مهارت شناختی و کفایت هیجانی نمرات بیشتری از گروه کنترل کسب کردند. توصیه می شود برنامه مناسب سازی شده ی خودآموزی کلامی در کودکان دچار اختلالات یادگیری جهت بهبودی شایستگی اجتماعی این کودکان در کلینیک های روانشناسی مورد استفاده قرار گیرد.