در این تحقیق از مدلسازی عاملگرا برای بررسی تاثیر تصمیمات اعتباری بانکها بر روی ضررهای اعتباری ناشی از وامدهی بانکها به مشتریان شرکتی، استفاده میکنیم. در این مدل برای سادگی کار یک بانک را به عنوان وامدهنده به شرکتها در نظر گرفتهایم و شرکتها را به دو دسته کوچک و متوسط و شرکتهای بزرگ تقسیمبندی کرده ایم. نتایج نشان میدهند، تصمیمات اعتباری که اعتباردهنده برای اعطای وام به مشتریان اتخاذ میکند، تاثیر مهمی بر روی ضررهای اعتباری دارند که با توجه به نوع شرکت متفاوت است.ضررهای اعتباری با توجه یه نوع تصمیم گیری اعتباردهنده و رابطه بانک با شرکت تغییر می کند که در تحقیق مورد نظر به صورت نموداری این تغییرات را با درنظر گرفتن سه سناریو نشان داده ایم. بنابراین قانونگذاران، هنگام تعیین ذخیره سرمایه، باید فاکتورهای سازمانی را به عنوان مکمل داراییهای بانک، درنظر گیرند. همچنین تحقیق حاضر به جنبه جدیدی از کاربرد مدلسازی عاملگرا در تحقیقات مربوط به مالی رفتاری اشاره میکند.