هدف از پژوهش حاضر، مقایسه باورهای غیر منطقی، ناگویی خلقی و تجارب معنوی در زوجین متقاضی طلاق و زوجین عادی بود. حجم نمونه شامل 120 مرد و زن 40- 20 ساله (30 زوج عادی و 30 زوج متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگستری شهرستان جهرم در سال 1393) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه باورهای چهار عاملی غیر منطقی اهواز (عبادی و معتمدین،1384)، پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو-20 (بشارت،2007) و مقیاس تجارب معنوی روزانه (اندرود و ترسی،2000؛ به نقل از تقوی،1389) استفاده گردید. این پژوهش با روش علی- مقایسه ای انجام شد و همه داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری (manova) و تحلیل واریانس یک طرفه (anova) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه زوج-های عادی و زوج های متقاضی طلاق در باورهای غیر منطقی، ناگویی خلقی و تجارب معنوی تفاوت معنا داری وجود دارد. نتیجه این که، زوجین متقاضی طلاق نسبت به زوجین عادی باورهای غیر منطقی و ناگویی خلقی بیشتر و تجارب معنوی کمتری دارند. وجود باورهای غیر منطقی، ناگویی خلقی و فقدان تجارب معنوی می توانند جز عواملی باشند که تقاضای زوجین به طلاق را افزایش دهد