تولید موادغذایی و کشاورزی پایدار منوط به استفاده صحیح و منطقی از منابع محدود آب می باشد. از این رو اقتصاددانان، سیاست های مدیریت تقاضای آب را به عنوان یک راه حل اجتناب ناپذیر برای این مسئله مطرح نموده اند، از جمله این سیاست ها می توان به قیمت گذاری آب به عنوان یکی از کارامدترین ابزارهای اقتصادی اشاره نمود. در همین راستا در این پژوهش، با استفاده از اطلاعات مربوط به 320 کشاورز در شهرستان رامهرمز در سال 1393، میزان تمایل به پرداخت کشاورزان برای حفاظت از آب های زیرزمینی برآورد گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد، که 85 درصد کشاورزان حاضر به پرداخت مبلغی برای استفاده از آب های زیرزمینی می باشند و با توجه به تاثیر مثبت تحصیلات و آگاهی بر احتمال پرداخت برای آبهای زیرزمینی ، پیشنهاد می شود با ارائه آگاهی و آموزش در زمینه بحران منابع آبی در کشور و منطقه و ارزش واقعی منابع آب زیرزمینی در شهرستان مورد نظر کشاورزان را به حفظ و استفاده بهینه از این منابع ترغیب نمود. مشخص شد متغیر قیمت پیشنهادی و اعضای خانواده، دارای اثر منفی و معنا دار و متغیر های درآمد، تحصیلات و سطح زیر کشت، دریافت یا عدم دریافت وام، مالکیت زمین، مقدار زمین، دسترسی به آب سطحی، دارای اثر مثبت و معنا دار بر تمایل به پرداخت افراد هستند. میانگین تمایل به پرداخت کشاورزان برای حفاظت از آب زیرزمینی 1160 ریال در سال برآورد شد