تحولات اقتصادی و حقوقی دنیای امروز، توجه به گونه های جدید تاسیسات حقوقی را می طلبد و علم حقوق وظیفه ضابطه مند کردن آن ها را برعهده دارد. یکی از این موارد شرکت تک شریک است که در حقوق کشورهایی چون انگلیس و فرانسه در موارد منصوص پذیرفته شده است. در مقررات فعلی، شرکت همیشه برای حصول توافق دو یا چند شخص تدوین نمی شود و در موارد معین، تعهد یکطرفه شخص واحد منتهی به تاسیس شرکت یک نفره می گردد. در ایران می توان از شرکت های دولتی عموماً تک شریک و شرکت های صوری در حال فعالیت با سرمایه ی عمده ی یک شریک نام برد که هر دو نوع از این شرکت ها غالباً به طور صوری و با الحاق شخص یا اشخاصی برای رعایت حد نصاب های قانونی تشکیل شرکت، تاسیس شده اند. در لوایح قانون تجارت سال 1384 و 1391 شرکت تک شریک با مسئولیت محدود(ماده 479 لایحه 1391) پیش بینی شده است که نشان از توجه قانونگذار به این تاسیس حقوقی است. اما آیا اولاً در حال حاضر و با قوانین موجود، امکان عملی و قانونی تشکیل شرکت تک شریک وجوددارد؟ ثانیاً در سایر شرکت های موجود در صورتی که شرط بنیادین تعدد شریک در بدو تشکیل حاصل شود و شرکتی حداقل با دو شریک به وجود آید اما در مدت فعالیت شرکت به دلایلی چون فوت یکی از شرکا و یا مصادره به نفع یک شخص، به مالکیت شخص واحد درآید و شرکت تک شریک مصداق پیدا کند، آیا امکان ادامه فعالیت تجاری وجود دارد؟ سوالات عمده ی دیگری که در این خصوص وجود دارد درباره ی صدق عنوان شرکت بر چنین فعالیتهایی، امکان ادامه فعالیت تجاری در حالت تک شریک شدن شرکت، نحوه ی تاسیس شرکت تک شریک در صورت پذیرش قانونگذار، تاریخچه و سیر تحولات قانونی و حقوقی موضوع شرکت تک شریک، زمینه های تشکیل شرکت تک شریک در حقوق فرانسه و انگلیس، و ... است که در این پایان نامه به چنین سوالاتی پاسخ داده می شود.