جنگل های مانگرو با قرار گرفتن در سواحل جزر و مدی گرم و مرطوب و تحمل شرایط سخت محیطی از حساسیت بالای برخوردارند چرا که تحت تاثیر عوامل خشکی، دریایی و هوایی هستند. تغییرات کیفی آب دریا و همچنین تغییرات آب و هوایی و فیزیکی اطراف این رویشگاها می تواند از عوامل اثر گذار بر سلامت این اکوسیستم باشد. جنگل های حرای خلیج نایبند که بیشتر در خور بیدخون و بساتین قرار دارند از چندین سال پیش شروع به خشکیدن کرده و این خشکیدگی ادامه دارد. در این تحقیق با علم بر اینکه مسدود شدن مسیر آب از سمت دریا به خور بساتین یکی از عوامل اصلی خشکیدگی بیشتر درختان حرا می باشد به بررسی نوع واکنش درختان حرا به این تغییرات پرداخته شد. نتایج نشان داد که کند شدن جریان آب ورودی به خور باعث کاهش شوری(ec) و ذرات معلق موجود در آب دریا (tds) می شود که در کاهش زاد آوری و استقرار موثر می باشند. همچنین نزدیکی به جاده و فرودگاه خلیج فارس در کاهش تراکم و خشکیدگی موثر بود. نشت مازوت در اثر زمین گیر شدن یک مخزن حمل مازوت در سمت شمالی خلیج نایبند یکی از دیگر از عوامل کاهش سطح این جنگل ها می باشد. با توجه به شکل خلیج نایبند که به صورت یک فرو رفتگی عمیق در خشکی است و جهت شرقی غربی آن و جهت وزش باد غالب منطقه از شمال غربی به جنوب شرقی است. آلودگی های ساحلی عسلویه وارد خلیج نایبند شده و در انتهای آن وارد خور بساتین می شوند با توجه به اینکه مواد نفتی روی سطح آب قرار می گیرند به راحتی وارد خور شده و باعث کند شدن رشد و عدم تکثیر و ضعیف شدن درختان موجود و در نهایت خشکیدگی آنها می شود