تاخیر، کندی و عدم پیشرفت در پروژه های عمرانی شهری که سبب عدم ایجاد مدیریت شهری پایدار می گردد، حاکی از وجود موانع و مشکلات ریشه ای در اجرای طرحهای ارزشمند شهری میباشد که بازسازی و توسعه فضای شهری را بطور جدی در معرض تهدید قرار می دهد. به این منظور آسیب شناسی فرایند مدیریت پروژه های عمرانی درون شهری با توجه به ویژگی ها و محدودیت های خاص خود بسیار حائز اهمیت می باشد. لذا در این پژوهش ضمن بررسی تحقیقات انجام شده در ایران و دیگر کشورها، به بررسی علل افزایش زمان و هزینه در تعدادی از پروژه های عمرانی شهرداری شیراز پرداخته شده است وسعی شده است برای آنها راهکارهایی ارائه شود، در نهایت راهکارها بر اساس مراحل اجرای پروژه و افراد درگیر در پروژه، اعم از پیمانکار، مشاور، و کارفرما تفکیک شده است و سعی شده الگوی مدیریتی کارایی ارائه شود.در این پژوهش از روش تحلیل سلسله مراتبی برای اولویت بندی معیارها و روش تاپسیس برای اولویت بندی راهکارها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که شهرداری بیشترین نقش را در حل مشکلات برعهده دارد و پیمانکار و مشاور در رده های بعدی قرار دارند. همچنین از نظر مراحل طراحی، برنامه ریزی و اجرا؛ راهکارها بطور یکنواخت در تمام مراحل وجو دارد.