منطقه مورد مطالعه با وسعت 100 کیلومتر مربع بین طول های جغرافیایی ?00?52?46 تا ?00?00?47 شرقی و عرض های جغرافیایی?00?19 ?38 تا ?00?24?38 شمالی در جنوب غربی شهرستان اهر و شرق شهرستان هریس در استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این منطقه از نظر تقسیمات زمین شناسی ایران در زون البرز – آذربایجان قرار می گیرد. بر اساس مشاهدات صحرایی، مطالعات پتروگرافی نمونه های دستی و مقاطع میکروسکوپی و آنالیزهای شیمیایی، منطقه مورد مطالعه از انواع سنگ های تراکی داسیتی، داسیتی، تراکی آندزیتی، آندزی بازالتی و بازالت با بافت های پورفیری و هیالومیکرولیتی پورفیریی و سنگ های پیروکلاستیک شامل انواع توف ها ، لاپیلی توف، برش های ولکانیکی، اگلومرا و ایگنیمبریت تشکیل شده است. همچنین توده ی نفوذی با جنس دیوریت، کوارتز دیوریت و مونزودیوریت در سنگ های ولکانیکی منطقه نفوذ کرده است. نفوذ این توده درون سنگ های ولکانیک و پیروکلاستیکی منطقه باعث دگرسان شدن آنها و تشکیل زون های دگرسانی پروپیلیتیک، فیلیک، آرژیلیک و سیلیسی در این منطقه شده است. دایک هایی از جنس آندزیت، میکرودیوریت، میکروگابرودیوریت و مونزودیوریت توده نفوذی و سنگ های میزبان را قطع کرده اند. تحلیل داده های حاصل از تجزیه شیمیایی سنگ های منطقه ماهیت کالک آلکالن با پتاسیم بالا تا شوشونیتی را نشان می دهند و گرانیتوئیدهای منطقه خاستگاه i-type داشته و از نظر درجه اشباع از آلومین در محدوده متاآلومین قرار می گیرند. بررسی تغییرات عناصر اصلی و جزیی در نمودارهای هارکر علی رغم پدیده متاسوماتیسم و پراکندگی برخی از داده ها، روند مشخصی نشان می دهند که نشان دهنده پدیده تفریق در سنگ های منطقه است. همچنین از بررسی موقعیت سنگ های منطقه در نمودارهای محیط تکتونیکی، کمان ماگمایی ناشی از فرورانش ورقه اقیانوسی به زیر ورقه قاره ای استنباط می شود.گرانیتوئیدهای منطقه محیط تکتونیکی پس از برخوردی قوس آتشفشانی را نشان می دهند.