نانوباکتری ها یا نانوذرات کلسیفیه کننده (cnp) واجد خصوصیات منحصر به فردی همچون اندازه بسیار کوچک (1/0 تا 5/0 میکرومتر) و مقاومت در برابر گرما بوده و به احتمال زیاد کاندیدهایی برای آغاز و تسهیل کلسیفیکاسیون بیماری زا ( شکل گیری سنگ های کلیوی و ادراری) در شرایط درون تنی (in vivo) هستند. این ارگانیسم های کروی شکل 100 مرتبه کوچکتر از باکتری های معمولی بوده و توسط یک پوسته ی کربنات آپاتیتی کریستالین محافظت می گردند، به طوری که آنها عوامل سبب شناختی برای کلسیفیکاسیون برون اسکلتی آسیب شناختی، شامل سنگ های کلیه و ادراری هستند. جنس پوشش اکثر سنگ های ادراری اگزالات کلسیم می باشد. اگزالات کلسیم سه شکل دارد: مونو، دی و تری هیدرات. اگزالات کلسیم مونو هیدراته دارای بیشترین تمایل برای چسبندگی به غشا سلول می باشد. نانوذرات سلنیم با احیا اگزالات کلسیم مونوهیدراته به اگزالات کلسیم دی هیدراته از رسوب اگزالات کلسیم بر روی غشا جلوگیری می کنند. تعداد 30 سنگ ادراری از بیماران که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند جمع آوری گردید. پس از پودر نمودن سنگ ها و از بین بردن پوشش کلسیتی با اعمال اسید کلریدریک و خنثی سازی با بافرهای مناسب، کشت این ارگانیسم ها پس از عبور دادن محلول مربوطه از فیلتر های 2/0 میکرومتری در محیط کشت های dmem حاوی 10 درصد fbs انجام گردید. بعد از گذشت حدود 40 روز، بررسی رشد نانوباکتری ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی و انتقالی انجام گرفت. کدورت سنجی رشد نیز در طی این مدت با دستگاه اسپکتروفتومتر در 650 نانومتر انجام شد. نتایج بررسی میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) نشان داد که این ارگانیسم ها به شکل کروی بوده و ابعادی در اندازه 33 تا 430 نانومتر دارند. بررسی میکروسکوپ الکترونی انتقالی (tem) پوشش کلسیتی را در اطراف نانوباکتری ها نشان می دهد. همچنین نتایج طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (edx) نشان داد که این ارگانیسم ها دارای پوششی از جنس کلسیم در اطراف خود هستند. پس از اضافه نمودن نانوذرات سلنیم در غلظت 90 میکرومولار به محیط کشت نانوباکتری ها، در مقایسه با حالت کنترل (فاقد نانوذرات سلنیم) اشکال کروی مشاهده نگردید. این امر می تواند به دلیل نقش ممانعت کنندگی نانوذرات سلنیم از رسوب اگزالات کلسیم بر روی نانوباکتری ها باشد.

رسپتور فاکتور رشد اپیدرمی (egfr/erbb1) یک گلیکوپروتیین غشایی و عضوی از خانواده گیرنده های تیروزین کینازی erbb است که در تنظیم رشد و تکثیر سلولی نقش دارد. egfr با توسعه و پیشرفت انواع تومورهای سرطانی در ارتباط بوده و بیان آن نقش مهمی را در مسیر کارسینوژنز سرطان کولورکتال ایفا می نماید. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی بیان غشای پروتیین egfr در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و ارتباط آن با شاخصهای کلینیکوپاتولوژیک می باشد. مواد و روشها : 50 نمونه بافت پارافینی از مبتلایان به سرطان کولورکتال به صورت تصادفی انتخاب شدند. در همه نمونه ها رنگ آمیزی به روش ایمنوهیستوشیمی جهت بررسی میزان بیان غشایی پروتیین egfr انجام گرفت. در نهایت ارتباط میان نتایج حاصل از رنگ آمیزی با شاخصهای کلینیکوپاتولوژیک مبتلایان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج : بیان بیش از 1 درصد پروتیین egfr در غشای سلولهای سرطانی در 24 عدد (48 درصد) از نمونه های بافتی مورد مطالعه مشاهده گردید و شدت رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی به صورت ضعیف، متوسط و شدید به ترتیب در 2، 22 و 24 درصد از بیماران یافت شد. استفاده از روشهای آنالیز آماری میان بیان پروتیین egfr با شاخصهای کلینیکوپاتولوژیک سن، جنس، محل تومور، مرحله بیماری، درجه بافت شناسی و نوع تومور در مبتلایان به بیماری ارتباط معناداری را نشان نداد. نتیجه گیری : یافته های حاصل از این مطالعه بیانگر آنست که استفاده از روش رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی متداول برای بررسی بیان پروتیین egfr در سرطان کولورکتال فاقد ارزش پیش آگهی دهنده بوده و نمی تواند در پیشگویی در خصوص پی آمد بیماران در جمعیت مورد نظر مفید واقع شود.

محیط های آبی حدود %71 سطح زمین را به خود اختصاص داده اند و به عنوان منبع عظیمی از آنزیم های مفید، تاکنون ناشناخته باقی مانده اند. در این میان آنزیم کیتیناز به علت کاربردهای وسیع آن در پزشکی، بیوتکنولوژی، کشاورزی، مدیریت پسماند و حشره کش های زیستی توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش به منظور جداسازی باکتری های مولد آنزیم کیتیناز از دریای خزر، نمونه گیری از سه عمق 0/5، 15 و 30 متر دریای خزر و از چهار منطقه بهشهر، بابلسر، تنکابن و نوشهر انجام شد. پس از تهیه رقت های مناسب و کشت نمونه ها بر روی محیط های کشت مختلف، حدود 300 جدایه به دست آمد که تنها 9 جدایه قادر به تشکیل هاله در محیط انتخابی حاوی کیتین کلوئیدی بودند. با انجام تست کمی دو سویه dc و kp6 با تولید بیشتر، به منظور بهینه سازی انتخاب شدند.در بهینه سازی تک متغیر تاثیر فاکتورهای %nacl، منابع کربن و نیتروژن مختلف، درصد کیتین، ph، مقدار تلقیح، دما و یون های فلزی مختلف، بر رشد سویه و تولید آنزیم مورد سنجش قرار گرفت. تولید سویه dc از 0/023 واحد آنزیمی به 0/084 و سویه kp6 از 0/028 به 0/106واحد آنزیمی افزایش یافت. برای بررسی اثر برهمکنش فاکتورها بر تولید آنزیم ، چهار فاکتور nacl، کیتین، دما و ph با روش طراحی سطح پاسخ مورد بررسی قرار گرفتند که طی آن فعالیت آنزیمی سویه dc از 0/084 به 0/215 واحد آنزیمی و سویه kp6 از 0/106 به 0/148 واحد آنزیمی افزایش یافت. خالص سازی نسبی آنزیم با آمونیوم سولفات انجام و اثر دما، ph و یون های فلزی بر فعالیت آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. بهینه دما و ph برای آنزیم جدا شده از سویه dc و kp6 به ترتیب شامل::˚c 40، 9 و:˚c 30، 9 بود. در میان یون های فلزی ca2+، mg2+، zn2+، mn2+، na+ و edta، فقط یون na+ در سویه dc اثر مثبتی را بر فعالیت آنزیم نشان داد. در پایان سویه های تولید کننده آنزیم کیتیناز، با استفاده از تکثیر و تعیین توالی ژن 16s rrna شناسایی شدند. سویه dc بیشترین شباهت (%99/1) را با pseudoalteromonas lipolitica و سویه kp6 بیشترین شباهت را (%98/3) با rheinheimera nanhaiensis نشان دادند.

تولید نانوذرات از موضوعات مهم و جالب توجه نانوتکنولوژی می باشد که در سالیان اخیرتوجه علم و صنعت را به خود جلب نموده است. از میان روش های بیوسنتز ، سنتز نانوذرات به وسیله میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها بسیارمورد توجه است. از مزیت های تولید بیولوژیکی نانوذرات میتوان به سازگاری با طبیعت، عدم استفاده از دما، فشار بالا و مواد شیمیایی خطرناک و همچنین هزینه مناسب اشاره کرد. یکی از مهمترین کاربردهای نانوذرات استفاده از آنها برای مبارزه با باکتری های بیماری زا می باشد که با توجه به گسترش مقاومت های باکتریایی حائز اهمیت می باشد.در این پژوهش تولید نانوذرات سلنیوم با استفاده از باکتری های (g1,g4,g7,g8 ) استخراج شده از پساب کارخانه شیشه مورد بررسی قرار گرفت. نانوذرات سلنیوم سنتز شده توسط باکتری ها ابتدا استخراج شده و سپس توسط روش های ft-ir sem ,tem ,eds ,uv-visibl,dlsمشخصه یابی شدند. این نانوذرات دارای حداقل اندازه nm13 و کروی شکل بودند. همچنین اثر ضدمیکروبی این نانوذرات علیه باکتری های pseudomonas aeruginosa, listeria monocytogenes, staphylococcua aureus, escherichia coli, salmonella typhimurium, klebsiella pneumoniae, bacillus subtilis مورد بررسی قرار گرفت. علاوه براین سمیت این نانوذرات با روش تغییرات میزان نشر نور لومینسانس به روش سنجش سمیت حاد بررسی شد. در ادامه اثر ممانعت کنندگی نانوذرات سلنیوم بیوسنتزی بر تشکیل بیوفیلم باکتری های vibrio fischeri, enterobacter faecalis, pseudomonas aeruginosa, staphylococcus epidermidis, staphylococcus aureus ارزیابی شد. نتایج بدست آمده از آزمایشات اثر ضد میکروبی نشان داد که این نانوذرات در غلظت ppm 100 اثر ضد میکروبی قابل توجهی در مقابل تمامی این میکروارگانیسم ها از خود نشان می دهند و همچنین نتایج آزمایشات سنجش سمیت حاد حاکی از آن بودکه نانوذرات سلنیوم با کمترین غلظت مورد آزمایش یعنی ppm 5/12دارای اثر سمی بودند. از سوی دیگر بررسی تاثیر نانوذرات بر میزان بیوفیلم تشکیل شده توسط باکتری های مورد آزمایش مشخص کردکه نانوذرات سلنیوم اثر کاهندگی قابل توجهی برتشکیل بیوفیلم دارند. شناسایی مولکولی و بیوشیمیایی نشان داد که جدایه g1 بیشترین شباهت را به جنس ,staphylococcus carnosus جدایه g4 بیشترین شباهت را به جنس acinetobacter baumannii، جدایه g7 بیشترین شباهت را به جنس staphylococcus hominisو جدایه g8 بیشترین شباهت را به جنس acinetobacter junii دارد.