در این مطالعه، 40 نفر از مراجعه کنندگان به بخش پریودونتولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد که مبتلا به generalized chronic periodontitis بودند، انتخاب شدند. بیماران فوق به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری مورد و شاهد تقسیم شده و برای هر گروه بعد از انجام جرم گیری و تسطیح سطح ریشه، شاخص های plaque index (pi)، gingival index (gi)، شاخص bleeding on probing (bop) و عمق پاکت (pd) در چهار ناحیه شامل مزیوباکال، میدباکال، دیستوباکال و لینگوال از هر دندان مورد ارزیابی قرار گرفت. به بیماران گروه مورد، قرص جوشان زعفران به مدت دو هفته و روزی 3 بار داده شد. به بیماران گروه شاهد نیز پلاسبو داده شد. پس از دو هفته بیماران فراخوانده شده و مجدداً میانگین شاخص های مزبور برای هر بیمار محاسبه و ثبت شد. نتایج حاصل مورد بررسی آماری قرار گرفت. دهانشویه زعفران باعث بهبود معنی داری در شاخص های سلامت پریودنتال در بیماران پریودنتیت مزمن شده است. بنابراین دهانشویه حاوی عصاره زعفران می تواند به منظور بهبود وضعیت بهداشت دهان و دندان این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

پروتئین وابسته به آگوتی(agrp) نروپپتیدی است که در مغز در هسته های کمانی هیپوتالاموس تولید می شود.پژوهش های اخیر نشان داده اند که در شرایط کاهش انرژی و تعادل منفی انرژی، agrp دریافت غذا و اشتها را تحریک می کند.هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ی اثردویدن روی نوار گردان و عصاره آبی میوه عناب بر سطوح agrpقلب، عضله دوقلو و فوندوس در موش های صحرایی ماده بوده است. مواد و روش ها:28سرموش صحرایی به طورتصادفی به گروه های سالین-کنترل، سالین-تمرین،عناب-کنترل و عناب-تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 6 هفته، 5جلسه در هفته با سرعت 35 متر در دقیقهروی نوارگردان مخصوص جوندگان شیب صفر درجه دویدند. عصاره ی میوه عناب وسالین به مدت سه هفته به آزمودنی ها به صورت دهانی خورانده شد. 72 ساعت پس ازآخرین جلسه ی تمرین بافت برداری انجام شد.نتایج: به طور کلی پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت بدنی باعث کاهش معنی دار سطح agrp قلب (000/0>p) و افزایش معنی دار سطحagrpعضله دوقلو(000/0>p) و فوندوس(000/0>p) در گروه های تمرین کرده نسبت به کنترل گردید. همچنین نشان داده شد که سطح agrpقلب و عضله دوقلو، در گروه عناب-تمرین به طور غیرمعنی-داری بیشتر از گروه عناب-کنترل است. نتیجه گیری:با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ورزش و عصاره عناب را می توان به عنوان عوامل موثر بر هموستاز بدن در نظر گرفت.

از مزیت های منابع تولید پراکنده می توان به کاهش هزینه های گسترش شبکه، کاهش تلفات شبکه، بهبود قابلیت اطمینان و غیره نام برد. منابع تولید پراکنده با ظرفیت های کمتر از 10 مگاوات امکان سرمایه گذاری بخش خصوصی را فراهم میاورند و این یکی از مهم ترین منافع این نوع از منابع می باشد و باعث گردیده است تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شود. دیدگاه هایی که در بدو ظهور منابع تولید پراکنده برای جایگذاری در شبکه مد نظر قرار گرفتند قیود کاهش هزینه بودند اما استفاده از منابع تولید پراکنده علاوه بر اینکه می تواند شاخص های شبکه را تا حدود زیادی بهبود بخشند در زمینه های کیفیت توان و عملکرد جزیره ای و مسئله اضافه ولتاژ نیز مشکل ساز می شود. دیدگاه های شرکت های بهره بردار با توجه به تمایل شرکت های خصوصی به سرمایه گذاری در این حوزه معطوف به بهبود شاخص هایی همچون تلفات، قابلیت اطمینان و امنیت شبکه و غیره گردید اما پتانسیل های منابع تولید پراکنده می تواند با طرح مسائل با چند هدف به بهبود بیشتر شاخص های شبکه کمک نماید. طرح و مقایسه نتایج حاصل از شبیه سازی مسائل با چند هدف، قیود بهینه تر جهت جایگذاری منابع تولید پراکنده را مشخص می نماید که در این پایان نامه به این مقوله پرداخته شده است. با توجه به توسعه زیاد فناوری های جدید و خسارت زیادی که صنایع به خاطر مشکلات کیفیت توان و قابلیت اطمینان متحمل می شوند جایگذاری بر اساس این دو هدف بهینه تر هست.

مقدمه: لیکن پلان یک بیماری پوستی مخاطی مزمن است که در پاتوژنز آن مکانیسم های ایمونولوژیک با واسطه ی سلولی مطرح می باشد . لیکن پلان دهانی از نظر بالینی انواع متفاوتی دارد . نوع اروزیو- آتروفیک به دلیل ایجاد درد و سوزش بیش از سایر انواع نیاز به درمان پیدا میکند.درمانهای متفاوتی برای این بیماری مطرح شده که شایعترین و اصلی ترین آنها کورتیکواستروئید های سیستمیک یا موضعی هستند که طیف وسیعی از عوارض جانبی را دارا می -باشند.از این رو در سالهای اخیرتوجه بسیاری از پزشکان به استفاده از داروهای ضد التهابی با منشا طبیعی که حداقل عوارض جانبی را داشته و یا فاقد این عوارض باشند ،معطوف شده است .در طب شرقی هزاران سال است که سیاه دانه جهت درمان انواع متفاوتی از بیماری ها استفاده می شود و مطالعات جدیدی نیز انجام شده که نشان می دهند سیاه دانه می تواند در درمان برخی از بیماری های دهان نیز موثر باشد. ،هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روغن سیاه دانه 100 % به عنوان داروی موضعی جهت درمان لیکن پلان اروزیو-آتروفیک دهانی است. مواد و روش : 34 بیمار مبتلا به لیکن پلان اروزیو-آتروفیک دهانی (بر اساس نمای بالینی و تائید هیستوپاتولوژی) که از آبان ماه 1392 تا فروردین ماه 1393به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه کرده یا ارجاع داده شده بودند، وارد یک مطالعه ی کار آزمایی بالینی تصادفی شده و دو سو یه نا آگاه شدند.بیماران بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: (18 نفر در گروه مورد و 16 نفر در گروه شاهد). هر دو گروه درمان رایج (دهانشویه دگزامتازون و ضد قارچ) را در یافت کردند.بیماران گروه مورد علاوه بر درمان رایج ، روغن سیاه دانه 100 % و بیماران گروه شاهد، پارافین خوراکی (دارونما) را سه بار در روز به مدت یک ماه دهانشویه می کردند.درد و سوزش بیماران و درجه ی نوع و شدت ضایعات پیش از درمان و در هفته ی اول و دوم و سوم و چهارم پس از شروع درمان ارزیابی شد .پس از یکماه ، مصرف موضعی روغن (دارو یا دارو نما ) قطع شد. اما بیماران دو و چهار هفته بعد نیز پیگیری شدند.اطلاعات در هر گروه و بین دو گروه با استفاده از نرم افزار spss 5/ 11 و آزمون های آماری t، paired t test ، آنالیز واریانس یک عاملی ، repeated measurement ، دقیق فیشر، کای اسکوئر، من ویتنی، کراس کالوالیس ، ویلکاکسون، فرید من و ضریب همبستگی اسپیرمن آنالیز شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین سنی در گروه مورد 77/9± 05/55 سال و در گروه شاهد 48/12 ± 93/48 سال بود. در گروه مورد 13 نفر زن( 2/72% ) و 5 نفر مرد(8/27% ) و در گروه شاهد10نفر زن( 5/62% ) و 6نفر ( 5/37%) مرد بودند. بین دو گروه در هیچ یک از جلسات از نظر درجه ی نوع و شدت ضایعات و میزان درد و سوزش و میزان بهبودی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد . بر اساس ازمون ویلکاکسون که جهت مقایسه ی درد و سوزش بین جلسات مختلف انجام شد در هر یک از دو گروه بین برخی از جلسات تفاوت معنی داری مشاهده شد. بر اساس آزمون فرید من در گروه مورد درجه ی نوع و شدت ضایعات از پیش از درمان تا جلسه ی چهارم کاهش معنی داری پیدا نکرده بود.( 128/0p=) در حالیکه بر اساس آزمون ویلکاکسون درجه ی نوع و شدت ضایعات در گروه شاهد در جلسه ی چهارم نسبت به قبل از درمان بطور معنی داری کاهش یافته بود. ( 016/0p=) عوارض جانبی ازجمله سوزش،تهوع و شکایت از حالت روغنی دارو در هر دو گروه و شکایت از طعم تلخ تنها در گروه مورد مشاهده شد. نتیجه گیری: از آنجایی که هیچ تفاوت معنی داری از نظر میزان بهبودی ،کاهش میزان درد و سوزش و کاهش درجه نوع و شدت ضایعات بین دو گروه مشاهده نشد. از این رو بر اساس این مطالعه روغن سیاه دانه (100 درصد) را نمی توانیم درهمراهی با کورتیکواستروئید ها یا به تنهایی برای درمان لیکن پلان دهانی توصیه کنیم. بنابر این پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی اشکال دارویی دیگر سیاه دانه و سایر الگوریتم های درمانی در ابعاد وسیع تر و با حجم نمونه ی بیشتر جهت بررسی دقیق تر تاثیر سیاهدانه در درمان لیکن پلان اروزیو- آتروفیک دهانی مورد استفاده قرار گیرد.

رساله حاضر ، کنکاشی در باره دلائل حقوقی حاکمیت ایران بر جزایر تنب بزرگ ، تنب کوچک (جزایر تنب ) و ابوموسی می باشد. این رساله حاوی چهار فصل است . در فصل اول علاوه بر توضیح و تشریح مفاهیم ، به تجزیه و تحلیل اجمالی موضوع مورد بحث و اهمیت آن ، مناطق دریایی و صلاحیت امارات عربی متحده - با توجه به تحت الحمایگی بریتانیا بودن - از حیث تصرف و انعقاد تفاهم نامه 1971 و مسائل مربوطه از دیدگاه حقوق بین الملل پرداخته شده است ، تا مبنای مباحث فصول بعد قرار گیرد. در فصل دوم ضمن بررسی سابقه تاریخی حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه ، به تجزیه و تحلیل عوامل دخالت بریتانیا در جزایر تنب و ابوموسی پرداخته و با استناد به اسناد معتبر و گویا حاکمیت ایران بر این جزایر اثبات شده و اشاره ای هم به ادعاهای ساختگی و مشابه بریتانیا برای اشغال این جزایر به عمل آمده است . در فصول سوم و چهارم ، به ترتیب دلائل حاکمیت ایران و امارات عربی متحده بر جزایر سه گانه از دیدگاه حقوقی بررسی شده اند و این نتیجه حاصل شده است که حاکمیت ایران بر جزایر تنب و ابوموسی از قبل از میلاد مسیح (ع) تا اواخر قرن نوزدهم میلادی به صورت مقتدرانه و بدون اعتراض از سوی دولتهای دیگر استمرار داشته است و در طول قرن نوزده مقامات سیاسی انگلیس بر این باور بودند که جزایر فوق بخشی از سرزمین ایران می باشند. اما بنا بر مقتضیات اهداف و منافع بریتانیا در اوایل قرن بیستم ، بریتانیا کوشش نمود تا این جزایر را از حاکمیت ایران خارج نموده و تحت حاکمیت حاکمان محلی شارجه و راس الخیمه قرار دهد و منکر تمام حقوق تاریخی ایران نسبت به این جزایر گردید و این جزایر را به مدت 68 سال از تصرف ایران جدا نمود که عاقبت با پیگیری های مستمر و استدلالهای حقوقی ایران و نیز براساس تفاهم نامه 1971 بین ایران و شارجه با نظارت بریتانیا این جزایر سه گانه به ایران عودت داده شدند. حقوقی