در تحقیق حاضر، gis همراه با drastic تصحیح شده، و تکنیک های ارزیابی چند معیاره به منظور تخمین آسیب پذیری آب های زیرزمینی دشت شمال دزفول نسبت به آلودگی نیترات به کار گرفته شد. آسیب پذیری آب های زیر زمینی می تواند به عنوان ابزاری مناسب جهت برنامه ریزی و تصمیم گیری های محیطی مورد استفاده قرار گیرد. به منظور پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان دشت شمال دزفول ، مدل drastic که از هفت پارامتر موثر بر انتقال آلاینده ها در محیط زیر سطحی (عمق آب زیر زمینی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، تـأثیر محیط غیر اشباع، و هدایت هیدرولیکی) استفاده می کند، به کار گرفته شده است. لایه های اطلاعاتی مورد نیاز جهت تعیین پتانسیل آلودگی با روش همپوشانی - شاخص در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) تهیه و تلفیق گردیده است. واسنجی مدل های ارزیابی پتانسیل آلودگی با استفاده از داده های موجود غلظت نیترات چاه های آب انجام شده است. از میان 32 مدل تحت واسنجی، یک مدل به دلیل تطابق بهتر با داده های آلودگی چاه ها به عنوان مدل نهایی پتانسیل آلودگی نیتراته آب های زیرزمینی انتخاب شده است. در مدل مذکور وزن پارامترهای محیط غیر اشباع، خاک و هدایت هیدرولیکی تصحیح گردیده است. بر اساس نقشه نهایی پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی منطقه مورد مطالعه 10 درصد دارای پتانسیل آلودگی خیلی کم، 19 درصد دارای آسیب پذیری کم، 26 درصد دارای آسیب پذیری متوسط تا کم، 25 درصد دارای آسیب پذیری متوسط، و 21 درصد دارای آسیب پذیری متوسط تا زیاد می باشد. نواحی جنوب شرق منطقه مورد مطالعه از پتانسیل آلودگی بالاتری نسبت به قسمت های شمالی برخوردار می باشند. به منظور تخمین خطر آلودگی آب زیرزمینی نسبت به نیترات در منطقه مورد مطالعه، نقشه پتانسیل آلودگی با نقشه کاربری اراضی هم پوشانی داده شده است. مدل واسنجی شده drastic دشت شمال دزفول نسبت به پارامترهای تغذیه و عمق آب زیر زمینی حساس می باشد. فن آوری gis می تواند با تحلیل و مدل سازی روابط مکانی پارامترهای مدل drastic، ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی را پشتیبانی کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

عدم کارایی اکثر روش های احیا آبخوان خصوصا در آبخوان های کارستی با توجه به مشکلات اجرایی، هزینه بر بودن و زمان طولانی نیاز انجام بررسی های آسیب پذیری آب های زیرزمینی را دو چندان می کند. با توجه به توسعه کارست و وفور سازند های با پتاسیل کارست در منطقه ایذه (واقع در شمال شرق استان خوزستان) و استفاده از منابع این منطقه به عنوان آب شرب نیاز ارزیابی آسیب پذیری آبخوان کارستی این منطقه به چشم می خورد. بنابراین از روش cop برای ارزیابی آسیب پذیری ذاتی آبخوان های کربناته در چهارچوب استاندارد اروپایی european cost action 620 استفاده شد. این روش خصوصیات لایه های پوشاننده سطح آب زیرزمینی (عامل o)، تجمع جریان آب زیرزمینی (عامل c)، و بارش بر روی آبخوان (عامل p) را به عنوان پارامترهای ارزیابی آسیب پذیری ذاتی آب زیرزمینی مورد استفاده قرار می دهد. در انجام این مطالعه از دو تکنولوژی gis و rs در مراحل مختلف استخراج و تلفیق لایه های اطلاعاتی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد نمایه حاصل از روش cop برای آسیب پذیری آبخوان کارستی نعل اسبی ایذه بین 09/0 تا 99/2 متغیر می باشد. نقشه طبقات آسیب پذیری ذاتی آبخوان کارستی نعل اسبی ایذه که بر اساس روش cop حاصل شده بیانگر آنست که 6/1 درصد از منطقه مورد مطالعه دارای آسیب پذیری کم، 1/2 درصد آسیب پذیری متوسط، 7/40 درصد آسیب پذیری زیاد و 6/55 درصد آسیب پذیری خیلی زیاد می باشد. به جز بخش کوچکی از پای دماغه پلانژدار ناودیس نعل اسبی و نوارهای کوچک و بریده ای در قسمت ارتفاعات پلانژ ناودیس که به لحاظ آسیب پذیری در رده های کم و متوسط قرار می گیرند در بقیه مناطق کارست نعل اسبی آسیب پذیری زیاد و خیلی زیاد می باشد. در یال های ناودیس عمده چاه های آهکی در حال بهره برداری متمرکز می باشند که به شدت مورد بهره برداری واقع می گردند. تطابق نقشه پتانسیل آسیب پذیری آبخوان کارستی نعل اسبی ایذه با داده های غلظت نیترات در بهمن ماه 86 تطابق نقشه پتانسیل حاصل با آلودگی واقعی به خوبی مشخص می باشد. در این دوره غلظت نیترات آب چاه های کارستی متاثر از نفوذ آلاینده های سطح کارست به واسطه فروشویی افزایش شدیدی نشان می دهد. روش cop می تواند نتایج بسیار خوبی در تعیین پتانسیل آلودگی در نواحی کارستی ارایه دهد

چکیده ندارد.