مهمترین سئوالی که هر انسانی در دوره ای از زندگی اش با آن مواجه می شود « پرسش از معنای زندگی » است. جدی بودن مسئله پرسش از معنای زندگی بدان جهت است که با تمام هویت انسان سر و کار دارد. لذا در این پژوهش بر آنیم تا مسئله معنای زندگی را از دیدگاه علامه محمد تقی جعفری و فردریش نیچه مورد بحث و بررسی قرار دهیم و در مقایسه آراء و اندیشه های این دو فیلسوف به نگاهی کلی و تبیینی شایسته از مباحث معنای زندگی دست یابیم. علامه محمد تقی جعفری یافتن معنای زندگی شخص را مستلزم یافتن معنای «خود» می داند و معتقد است تنها کسی می تواند طعم واقعی معنای زندگی را بچشد که خویشتن خویش را بشناسد و آن را از زنجیرهای زرینی که طبیعت بر سر راهش قرار داده برهاند و به خود حقیقی نائل شود . البته لازم است که سالک راه «خود حقیقی» راهنمای کامل خود را مذهب و عقل و فطرت آگاه قرار دهد تا بتواند از لغزش هایی که در این مسیر برایش پیش می آید درامان باشد . او معنادار یافتن زندگی را فاصله گرفتن از حیات طبیعی و غوطه ور شدن در حیات معقول می داند . اما فردریش نیچه نیست انگاری را در چهار عرصه مهم زندگی انسان ها بیان می کند : 1- نیست انگاری در قلمرو حقیقت ؛2- نیست انگاری در قلمرو دین ؛ 3- نیست انگاری در قلمرو زندگی زاهدانه ؛ 4- نیست انگاری در قلمرو اخلاق متداول . او به جای مورد اول ، اراده معطوف به قدرت و به جای مورد سوم ، زندگی زمینی و سرشار از غرایز و تمایلات حیوانی را بر می گزیند و هنر تراژدی را بهترین ابزار برای تحقق آن می داند و به جای مورد چهارم ، اخلاق سروری را توصیه می کند ولی هیچگونه جایگزینی برای دین در نظرنمی گیرد . از این رو انسانی که با توجه به نظریه «اراده معطوف به قدرت» و بنابر توانمندی ها و استعدادهای درونی خود و بدون تبعیت از آرمان های از پیش طراحی شده رفتار کند را «فرا انسان» می داند.

با توجه به اینکه حدوث دهری یکی از موضوعات مهم در مباحث فلسفه اسلامی بوده و می باشد؛ و از سوی دیگر، فلاسفه قبل از میرداماد از حدوث دهری بحثی به میان نیاورده اند؛ می توان گفت، بحث حدوث دهری توسط ایشان در واقع به پر بار شدن مباحث فلسفی کمک نموده است. چرا که بعد از مطرح شدن این بحث توسط وی، منجر به ارائه نظریات گوناگون درباره حدوث دهری گشته است. البته می توان به طور قطع چنین گفت که حدوث دهری از ابتکارات میرداماد است. لازم به ذکر است که بحث اصالت ماهیت نیز به نوعی اولین بار توسط وی مطرح و مورد بحث و استدلال واقع شد. دراین رساله سعی شده است تا با تحلیل دلایل میرداماد موضوع حدوث دهری از منظر وی به اثبات برسد. و نیز این نظر و رأی که اثبات حدوث دهری از دیدگاه میرداماد بر مبنای اصالت ماهیت شکل گرفته ، تا بداء به عنوان یکی از نتایج آن تبین گردد . به همین منظور این تحقیق در پنج فصل تدوین شده است. در فصل اول به بیان کلیاتی از تحقیق و پیشینه و اهداف تحقیق پرداخته می شود و در فصل دوم به منظور شناخت شخصیت علمی و اجتماعی این فیلسوف بزرگ زندگی نامه مختصری از وی ذکر می شود؛ در فصل سوم نظریه معروف حدوث دهری و دلایل اثبات آن و نتایج حاصل از آن و اشکالاتی که به این نظریه وارد است مطرح می شود. در فصل چهارم به شرح و بسط نظریه کلامی بداء پرداخته می شود، و در فصل پنجم نیز اصالت ماهیت و دلایل اعتقاد به آن از نظر میرداماد و در مقابل آن نظریه اصالت وجود از نظر ملاصدرا بررسی می شود.

افلاطون و ارسطو نخستین حکیمانی بودند که به بیان منطقی مسایل حکمت عملی پرداختند دیدگاههای ایشان در این باب سرمشق اندیشمندان بعدی قرار گرفت . با ترجمه ی متون یونانی در عصر ترجمه حکمای مسلمان با آراء حکمت عملی افلاطون و ارسطو آشنا شدند. بعد از عصر ترجمه آنگاه که متفکران مسلمان آثار مستقلی را بنابر باور های اصیل اسلامی تألیف کردند نقل قول های متعددی از آثار افلاطون و ارسطو را برای تبیین مسایل حکمت عملی ذکر کردند که حاکی از تأثیر پذیری از آثار افلاطون و ارسطو می باشد. ابن مسکویه(320-421ق)از جمله حکیمانی است که آثار مستقلی همچون تهذیب الاخلاق و تطهیرالاعراق را به نگارش در آورد اما همانطور که بیان شد نقل قول های متعدد، تقسیم نفس به قوای سه گانه(غضبیه،شهوانیه،ناطقه)و ذکر نظریه اعتدال برای شرح ماهیت فضایل عدالت،شجاعت، عفت و حکمت حاکی از تأثیر پدیری فراوان ابن مسکویه از آراء ارسطو و افلاطون دارد. اما آنچه ذکرش حائز اهمیت است این است که بررسی تأثیر پذیری مسکویه از آثار افلاطون و ارسطو ما را قادر خواهد ساخت تا آراء مستقل و نوآوری های ابن مسکویه را در زمینه ی حکمت عملی شناسایی کنیم. چرا که او به مفاهیمی همچون صله ی رحم، پرستش و انواع آن و ضرورت همراهی اخلاق با شریعت در ساختار حکمت عملی خود اشاره کرده است که پیش از آن در آرای افلاطون و ارسطو ذکری از آنها نرفته بود.

به عقیده بسیاری پایه گذار عرفان نظری در میان متقدمین و متاخرین کسی جز شیخ کبیر محی الدین عربی نیست. دو تالیف مهم و اصلی ابن عربی یکی فتوحات مکیه و دیگری فصوص الحکم است. محقق قیصری یکی از شارحان فصوص است. او ابتدا در مقدمه ای با دوازده فصل نکات کلیدی را مختصر بیان نموده و با زیبایی خاص و عباراتی کوتاه و عالی مطالب عرفانی را روایت نموده است. بر همین شرح قیصری حواشی مختلفی نگاشته شده است که یکی از آنها که البته ناتمام است مربوط به حواشی امام خمینی است. مجموع حواشی امام خمینی بر قیصری، در مقدمه فصوص الحکم بیست و چهار حاشیه است که نه حاشیه آن مشتمل بر انتقادات مهم و مابقی بیشتر حالت شرح و توضیح دارد. در متن نیز، حضرت امام صد و نود و نه حاشیه دارد که این حواشی تا ابتدای فصّ حکمه جلالیّه فی کلمه یحیویّه، پایان می پذیرد. بنابراین بطور میانگین هر فصی شامل ده حاشیه است که با احتساب هشت تای آخری، باید لااقل هشتاد حاشیه دیگر بر حواشی فوق اضافه می شد؛ بنابراین این احتمال که بگوییم، هشت فصّ باقیمانده از شرح قیصری از نظر امام بدون حاشیه بوده، منتفی است و لذا حواشی امام تا همینجا به دلایلی تمام شده است. از میان این حواشی تقریباً پنجاه حاشیه حالت نقدگونه دارد. در این تحقیق سعی شده است مبانی هر دو ایشان مورد بررسی قرار گرفته و انتقادات امام خمینی شرح داده شود تا جایی که روشن شود انتقادات امام تا چه اندازه به قیصری وارد است

موضوع اصلی تحقیق، ارائه روشی ابتکاری جهت حل مسئله مکان یابی و انتخاب ماشین آلات تولیدی در فضای پیوسته دو بعدی است. در این روش، الگوریتم هیوریستیک دو مرحله ای پیشنهاد می شود که در مرحله ی اول ترتیب انتخاب ماشین آلات جهت استقرار تعیین شده و در مرحله ی دوم ماشین آلات استقرار می یابند. مدل ابتدایی، یک مدل برنامه ریزی ریاضی عدد صحیح مرکب (mip) غیر خطی است که توسط سلیمان پور و جعفری (2008) جهت تعیین چیدمان بهینه ماشین آلات در فضای پیوسته دو بعدی ارائه شده است. این مدل جهت استقرار مرحله به مرحله ی ماشین آلات اصلاح می شود. مسائلی در ابعاد کوچک، متوسط و بزرگ جهت اعتبارسنجی روش پیشنهادی، طراحی شده و توسط دو روش شاخه و کران و روش پیشنهادی حل شده و نتایج به دست آمده با یکدیگر مقایسه می شوند. در فصل اول، مفاهیم پایه ای در چیدمان تسهیلات شامل تعریف برنامه ریزی تسهیلات، تعریف مسائل چیدمان، خصوصیات محیط کار موثر بر چیدمان، مسائل چیدمان ایستا و پویا، فرمول بندی مسائل چیدمان و رویکردهای حل این مسائل ارائه می شود. فصل دوم شامل پیشینه ی تحقیقات در زمینه ی چیدمان پیوسته و شناسایی شکاف های تحقیقاتی است و در آخر فصل ضرورت انجام تحقیق عنوان می شود. در فصل سوم ابتدا مدل ارائه شده توسط سلیمان پور و جعفری (2008) تشریح می شود و در ادامه روش پیشنهادی، شامل الگوریتم انتخاب ماشین آلات و نحوه ی استـقرار آنها، با جزئیات ارائـه می گردد. در فصل چهارم مسائلی در ابعاد کوچک، متوسط و بزرگ طراحی شده و توسط روش شاخه و کران و روش پیشنهادی حل می شوند و در ادامه نتایج تحلیل می شوند. در فصل پنجـم نتیجه گیری کلی تحقیق و پیشنهادات برای تحقیقات آتی ذکر می شود. نتایج نشان دهنده ی آن است که روش پیشنهادی قادر است جوابهای با کیفیتی در مدت زمان کمی در مقایسه با روش شاخه و کران برای مسائل با ابعاد متوسط و بزرگ ارائه دهد.

امروزه کارخانه های تولیدی با توجه به نقش تولید در نظام رقابتی بازار، خود را در محیطی کاملا تغییر یافته می یابند. تحویل سریع محصول و قیمت مناسب به عنوان عوامل تاثیر گذار در افزایش رضایت مشتری است. نظام مناسب برنامه ریزی تولید می تواند دستیابی به این دو امر مهم را تسهیل نماید. در این پایان نامه یک مدل برنامه ریزی تولید مبتنی بر برنامه ریزی خطی برای برنامه ریزی تولیدات شرکت فرآورده های نسوز آذرشهاب تبریز ارائه گردیده است. به این منظور ابتدا فرآیند تولید فرآورده های این شرکت مطالعه گردیده است. فرآیند تولید فرآورده های مختلف متشکل از آماده سازی مواد اولیه، میکس، شکل دهی در پرس، پخت در کوره و بسته بندی می باشد. مدل برنامه ریزی تولید برای 4 دوره برنامه ریزی تعریف شده است. در این تحقیق محدودیت های مربوط به تامین مواد اولیه، محدودیت مقدار تناژی که پرس ها می توانند در هر دوره شکل دهی نمایند و همچنین محدودیت مقدار وزنی که هر کوره می تواند در هر دوره محصول را پخت کند، درنظر گرفته شده است. تابع هدف حداقل کردن مجموع هزینه های تولید، هزینه های پخت کوره، هزینه نگهداری از هر دوره به دوره دیگر و هزینه برون سپاری تعریف شده است. در نهایت با جمع آوری داده ها از شرکت مدل پیشنهادی ارائه شده با استفاده از نرم افزار لینگو حل شده است. نتیجه ای که از این پژوهش می توان گرفت این است که برنامه ریزی تولید در سیستم های ساخت برای سفارش اهمیت زیادی دارد. در اکثر مطالعات برای این منظور، از روش های مبتنی بر برنامه ریزی خطی استفاده شده است. با مدل بندی برنامه ریزی تولید شرکت آذرشهاب تبریز، کل تولید محصولات در داخل شرکت امکان پذیر شده است و هیچ محصولی از طریق برون سپاری انجام نشده است. در انتهای پایان نامه برخی موارد پیشنهادی برای ادامه تحقیقات در این زمینه ارائه گردیده است.

چکیده: یکی از باسابقه ترین و جدال برانگیزترین معارف اسلامی، که متکلمان مسلمان از دیرباز در تلاش برای فهم معنا و چگونگی آن می باشند، مفهوم عصمت است. مفهومی که با تمامی مشتقات خود سیزده بار در قرآن کریم آمده و خاستگاه نخست آن قرآن کریم است. پس باید گفت عصمت یک مفهوم درون دینی است که در چارچوب اندیشه ی دینی معنا یافته و از منابع دینی بشر نشأت می گیرد. اما گفتگو و جدال فکری اندیشمندان درباره ی ماهیت و قلمرو آن به دوره ی شکل گیری مذاهب اسلامی - شیعه، معتزله و اشاعره - باز می گردد. درنتیجه درمورد عصمت به اندازه ی تاریخ معارف دینی سخن گفته شده و همزمان با طرح مسائلی چون کفر و ایمان، جبر و اختیار و... در اقوال علمای مسلمان انعکاس یافته و جایگاه ویژه ای در این میان داشته است ؛ و از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما آنچه ما را بر آن داشت تا پیرامون این مبحث مهم کلامی کندوکاو کنیم، اختلاف ها و تعارض هایی بود که بین فرق کلامی اسلام به چشم می خورد. خصوصاً تفاوت اساسی و تقابلی که میان شیعیان و وهابیون در این زمینه وجود دارد. بنابراین با وجود آن که بسیاری از علما و متکلمان بزرگ جهان اسلام درمورد عصمت بحث کرده، به تحقیق و جستجو دست زده اند؛ این رساله بر آن است تا عصمت پیامبران و ائمه را از دیدگاه دو دانشمند شیعه مذهب یعنی علامه طباطبایی و خواجه نصیرالدین طوسی و دو عالم اهل سنت یعنی امام فخر رازی و ابن تیمیه، مورد بررسی قرار دهد تا با مشخص شدن اشتراک ها و اختلاف ها و نیز نحوه ی استدلال هر یک از ایشان، علاقمندان و خوانندگان به راحتی بتوانند به این مطالب دسترسی یافته و با مقایسه اقوال، سخن حق را برگزینند. رساله ی حاضر در چهار فصل تنظیم شده است. فصل اول، به بیان کلیاتی درمورد مفهوم عصمت، فصل دوم، به بیان دیدگاه های خواجه نصیرالدین طوسی و علامه طباطبایی درباره ی این مسئله، فصل سوم، به بیان دیدگاه های امام فخر رازی و ابن تیمیه درباره ی آن، و سرانجام فصل چهارم به بررسی تطبیقی دیدگاه های این چهار اندیشمند مسلمان اختصاص یافته است. هر چهار اندیشمند مورد نظر اصل عصمت پیامبران الهی را باور دارند و معتقدند که پیامبران فرستاده شده از جانب خداوند متعال باید معصوم از گناه باشند و می توان گفت این وجه اشتراک ایشان است. اما با این حال، امور متعددی را هم می توان به عنوان موارد اختلاف آن ها در مسئله عصمت برشمرد. که به نظر نگارنده اولین و اساسی ترین این اختلافات، اختلاف بر سر عصمت جانشینان پیامبر است. به طوری که خواجه و علامه قائل به وجوب عصمت جانشینان پیامبر هستند و بر این باورند که آنان همچون پیامبران از مقام عصمت برخوردارند، ولی امام فخر رازی و ابن تیمیه، چنین دیدگاهی ندارند. همچنین زمان عصمت پیامبران یکی دیگر از تفاوت های اندیشمندان مورد نظر است. تفاوت گذاشتن در حدود و گستره ی عصمت نیز از دیگر موارد مورد اختلاف ایشان به شمار می آید. به نظر می رسد که موارد ذکر شده مهم ترین موارد اشتراک نظر و اختلاف نظر میان این چهار اندیشمند است هر چند شاید موارد دیگری نیز وجود داشته باشد که با جستجوی بیشتر بتوان به آن ها افزود. کلمات کلیدی: عصمت، اولیای الهی، شیعه، وهابیون، اشاعره، بررسی تطبیقی

چکیده بدون شک مسئله علیّت، از همان آغاز، فکر بشر را به خود متوجه ساخته و او را به تفکر و اندیشه برای کشف معمای هستی وادار ساخته است. از آنجا که انکار یا تأیید این مسئله بر حوزه خداشناسی و جهان شناسی تاثیر مستقیم گذاشته است لذا مکتب های فلسفی مختلف با توجه به اصول و مبانی خود به آن مسئله پرداخته اند که یکی از آنها، مکتب مشاء است. در این رساله سعی شده است دیدگاه فلاسفه مشاء (فارابی، ابن سینا، ابن رشد ) و سیر نوساناتی که این فلاسفه در مورد مسئله علیّت داشته اند بیان شود. همچنین بیان خواهیم کرد که بذرهای مبحث علیّت را فارابی در بستر فلسفه اسلامی کاشته و شیخ الریئس به رشد و نمو رسانید و ابن رشد نیز با وجود هم مکتب بودن با این دو فیلسوف، بخاطر وفاداری به ارسطو و مبنای فکری خاص خود به برخی از آراء شیخ الرئیس در مبحث علیّت سخت می تاخت. همچنین اشاره خواهیم کرد که اختلاف و تمایزی که بین فلاسفه مکتب مشاء در مورد فروعات اصل علیّت مثل قاعده الواحد وجود دارد به مبانی و اصول فکری این فلاسفه مثل زیادت وجود بر ماهیت و تفسیر آنها از علت فاعلی بر می گردد. بدین صورت که فارابی و ابن سینا آفرینش را نوعی جریان خلق و ایجاد می دانند و بر اساس همین نگرش،حوزه علیّت و سنخیّت بین علت و معلول را فراگیر می دانند؛ در مقابل، ابن رشد در آفرینش به فعل ایجادی قائل نیست بلکه فاعلیّت خداوند در عالم را به نحو اعطای حرکت و پیوند دادن صور به مواد می داند؛ لذا نمی تواند توجیه علّی از آفرینش داشته باشد و دامنه نفوذ قانون علیّت را فراگیر کند. این رساله در پنج فصل تدوین شده است. در فصل اول به کلیات، در فصل دوم به دیدگاه فارابی، در فصل سوم به دیدگاه ابن سینا و در فصل چهارم به دیدگاه ابن رشد پرداخته شده است و فصل پنجم به نتیجه گیری و ارزیابی روش فلاسفه مشاء اختصاص دارد. کلمات کلیدی: ابن سینا ، فارابی، علیت ، ابن رشد، قاعده الواحد

حکمت عملی و مباحث پیرامون آن به دلیل اهمیت وکاربرد آن در زندگی و افکار انسان ها همیشه موردتوجه اهل تفکروتعمق بوده و زبان شعر و ادبیات زمینه ای مناسب برای پرداختن به این مساله است.دراین پژوهش برآنیم آرای سعدی دراین زمینه را به واسطه نگارش دو اثرگلستان وبوستان که سرشار ازآموزه های حکمی وعملی است مورد بحث وبررسی قراردهیم.برای بررسی افکار سعدی در زمینه حکمت عملی نگاهی کلی به جهان بینی وی بسیار حایز اهمیت است.به نظر میرسد سیمای انسان درگلستان تصویرانسانی است که باتمام واقعیتهایش درنظر گرفته شده وسعدی درآنجا واقع بینانه تر انسان و برنامه های عملی برای رسیدن به جایگاه واقعییش را به تصویرمیکشد اما دربوستان انسانی آرمانی را بادنیای بهشت گونه اش ترسیم میکند ولیکن درنهایت بایددانست سعدی انسانی واقع گرا بودکه نظریه ها وفرضیه های خود درمورد زندگی را در اثر تجربه و در طول زندگی خود به دست آورده بود وحتی انسان و دنیای تصویر شده در بوستان هم با رعایت قوانین اخلاقی ثابت حاکم بردنیا قابل دسترس است و چندان از واقعیت دور نیست.جایگاه انسان در مکتب سعدی به اندازه ای است که همه چیز درجهان خلقت در خدمت اوست و ارزش انسانها به اندازه خدمتی است که به دیگران میکنند.در نظر سعدی انسان موجودی مختار است که در عین اختیار باید در مسیر قوانین تعیین شده در جهان آفرینش حرکت کند و دراین صورت میتواند بهترین سرنوشت را برای خود رقم بزند و این برخلاف آموزه های اشاعره است که سعدی در آن مکتب رشد یافته بود.بنابراین سعدی در مقام نظر، آموزه های اشاعره را درنظردارد اما در حوزه عمل و حکمت عملی بسیاری از آرای وی به مکتب شیعه نزدیک میشود.مباحث اخلاقی مطرح شده درآرای سعدی به عنوان بخش مهمی از مباحث حکمت عملی حاکی از این مطلب است که هدف عمده و نهایی سعدی از بکارگیری اخلاق فردی و اصلاح آن دستیابی به آرامش جمعی و ارجحیت بخشیدن به مصالح اجتماعی است و در واقع اخلاق سعدی اخلاقی است درخدمت اجتماع.اساس باورهای اخلاقی سعدی نیکوکاری است که به دلیل جامعیت این مفهوم همه مباحث اخلاقی دیگر را تحت شعاع خود قرار میدهد.در این میان عرفان عملی سعدی که ریشه درحکمت عملی او دارد قابل اجرا و کاربردی است و در خدمت اخلاقیات قرار میگیرد که مهمترین ویژگی آن سادگی،اعتدال وقابل دسترس بودن آن است در نتیجه عرفان و اخلاق هر دو به عنوان بخش مهمی از اندیشه های حکمی سعدی راهگشای دستیابی انسان به سعادت و نیکبختی است.

محمداقبال لاهوری مصلح اجتماعی، شاعر و یکی از برجسته ترین متفکران مسلمان قرن بیستم است. در این دوره ی ضعف و رکود ملل مشرق زمین و به ویژه مسلمانان، نوشته ها ی فلسفی و آثار منظوم او نقش بسزایی در تجدید حیات و تقویت روحیه ی ایشان داشته است. بدین منظور وی به طرح فلسفه ی خودی و بیخودی پرداخت که موضوع محوری اندیشه ی او در سراسر آثارش به ویژه مثنوی های اسرار خودی و رموز بیخودی را تشکیل می دهد. از دیدگاه او عقب ماندگی ملل مسلمان در همه ی ابعاد علمی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی معلول از دست رفتن هویت خودی و از دست رفتن ارزش های دینی و اخلاقی اسلام است. بر خلاف مکاتب فلسفی هند و صوفیه ی وحدت وجودی، ایده آل اقبال برای فرد و جامعه اثبات و تحکیم خودی است نه نفی و انکار آن، و می کوشد بنیان فلسفی محکمی برای دیدگاه خود در این زمینه بیابد. خودی که معادل همان ego در فلسفه ی اواخر قرن نوزدهم می باشد، عبارت از درک شخصیت و خودنگری و خوداندیشی و بازگشت به خویشتن است که یک نهضت عمیق خودشناسی و خودسازی را می-طلبد. خودی امری واقعی، کلی و ذومراتب و مرکز و اساس حیات بشری است. خودی همچنانکه قابلیت رشد و کمال را دارد، می تواند در معرض زوال و تباهی نیز قرار گیرد. از این رو شناخت عوامل تقویت کننده و تعالی بخش و عوامل تضعیف کننده ی آن امری بسیار ضروری است. کامل ترین خودی آنست که به خود غایی(خداوند) نزدیک ترین باشد. از آنجا که رشد و کمال خودی جز در سایه ی ارتباط با دیگر خودی ها میسر نمی گردد، لازم است فرد پس از خودیابی در جمع به بیخودی برسد. بیخودی در اینجا به معنای یکی شدن فرد با جامعه و خود را در جمع و جمع را در خود دیدن است. از آنجا که جامعه نیز به مثابه ی یک خودی است، جنبه های فردی و اجتماعی توأمان مورد تأکید است. بیخودی اقبال مبتنی بر دو اصل توحید و رسالت محمدی است که توحید اساس وحدت جامعه و رسالت مبنای نظریه ی آزادی و برابری است و غایت آن تحقق مقام نیابت الهی انسان می باشد. خودی و بیخودی آغاز و انجام مسیر رشد و تعالی است و تمامی ابعاد حیات را در بردارد. هرچند عناصر اصلی فکر اقبال از جهاتی شبیه به نظرات برخی اندیشمندان غربی است؛ اما بیش از همه متأثر از تعالیم قرآنی و دینی و آرای حکمای بزرگ مسلمان به ویژه مولوی بوده و در نهایت حاصل دریافت-های خود او از مسایل فکری و اجتماعی و تأملاتش در اوضاع شرق و غرب بوده است. به عبارت دیگر نبوغ ذاتی و گرایش های عرفانی که میراث خانوادگی اوست همراه با آشنایی عمیق با فرهنگ و معارف دینی و قرآنی و همچنین مطالعات گسترده اش در فلسفه و عرفان اسلامی از یک سو و فلسفه ی مغرب زمین از سوی دیگر او را در این مهم یاری نموده اند.

بررسی مبانی، روش و قواعد تفسیر از جمله پژوهش های مهم در حوزه مباحث علوم قرآنی به شمار می آید. در عصر تدوین تفسیر، از دوره تابعین به بعد، برخی مفسران بدون تدوین و شفاف سازی این قبیل مباحث ، به تفسیر قرآن اهتمام ورزیده و برخی دیگر به اجمال به ویژه در مقدمات خود یا در فراز و فرودهای تفاسیرشان به این مقولات پرداخته اند. در دوران معاصر و در پی رو به فزونی نهادن تدوین آثاری که موضوع آن اصول و قواعد و روش تفسیر قرآن است، مطالعه و تحلیل علمی موضوع مذکور، توجه محققان را به خود معطوف داشته است. شیخ مفید را می توان از زمره مفسرانی دانست که در امر تفسیر دارای مبنا و روش است و برای نیل به تفسیر صحیح آیات قرآن به قواعد و اصولی ملتزم بوده است. پایبندی این مفسر و متکلم شیعی به مبانی صدوری و دلالی، نظیر وحیانی بودن کلام خدا، اعجاز کلام الهی و تحریف ناپذیری آن در بخش مبانی صدوری و هم چنین قابل فهم بودن آیات الهی، در بخش مبانی دلالی، انکارناپذیر است. شیخ مفید گرچه اثر مستقل تفسیری ندارد اما براساس همان اندیشه های تفسیری و یا آراء وی که به صورت پراکنده در برخی آثار وی منعکس شده، در تفسیر قرآن دارای روشی عقلانی و برهانی است که با تمسک به قواعد و اصول تفسیر؛ بدان دست یافته و در عین حال در روش خود از آیات و روایات نیز بهره گرفته است. تأثیر جریانات عصری در روش تفسیری او به مثابه حافظ مبانی کلامی شیعی انعکاس تام دارد. این قبیل تأثیرات را در انواع مناظرات و جدلیات و پاسخ به سوالات تفسیری گروه ها و جریانات فکری قابل مشاهده است. در این قبیل مناظرات و مباحثات آنچه به عنوان محوری اساسی تلقّی می شود، دفاع از آراء تفسیری شیعه است؛ به خصوص در بخش هایی که با آموزه های کلام اهل بیت? همراه است.

چکیده ندارد.

چای سبز از ساقه و برگهای خشک شده گیاه ‏‎camellia sinensis‎‏ بدست می آید. بیش از 400هزار سال است که انسان از آن بعنوان یک نوشیدنی رایج استفاده می کند. اثرات درمانی فراوانی ، به چای نسبت داده می شود، از این میان می توان به اثرات ضدالتهابی و ضدسرطانی و همچنین اثرات آن در بیماریهای قلبی و عروقی اشاره کرد.