در این رساله، سه مدل از رقابت در حوزه برونسپاری در زنجیره تأمین ارائه می¬گردد که در دنیای واقعی مصادیق فراوانی دارد. در مدل اول، یک سازنده تجهیزات اصلی (خریدار)، ساخت یک قطعه یا محصول فیزیکی خاص را به دو تأمین¬کننده رقیب برونسپاری می¬نماید. در این مدل تأمین¬کنندگان دارای ویژگی های ثابتی از نظر قیمت، سطح کیفیت، سطح خدمت و ... نبوده و آنها می¬توانند این ابعاد را جهت رسیدن به هدف خود یعنی کسب سهم بیشتری از تقاضای خریدار و بیشینه¬سازی سود تعدیل نمایند. به عبارت دیگر تأمین¬کنندگان با یک فضای استراتژی سه بعدی برای رقابت با یکدیگر مواجه می¬باشند. در مدل دوم، رقابت به طور همزمان در دو سطح خریداران و تأمین-کنندگان در نظر گرفته می¬شود. در این مدل نیز تأمین¬کنندگان بر سر کسب سهم بیشتری از تقاضای خریداران برای یک قطعه/مؤلفه خاص و خریداران، برای کسب سهم بیشتر بازار و بیشینه-سازی سود با هم رقابت می¬نمایند. از آنجا که در سال های اخیر رقابت از بین اعضاء زنجیره تأمین فراتر رفته و به رقابت بین زنجیره¬ها بدل شده است، در مدل سوم، به صورت یکپارچه، مسأله رقابت سه بعدی و تصمیم¬گیری در زمینه برونسپاری در دو زنجیره تأمین در نظر گرفته می¬شود. در نهایت برای مدل های پیشنهادی، به منظور یافتن راه حل های تعادلی، با استفاده از مفاهیم نظریه بازی، چارچوب های متناسب ارائه می¬گردد.