هدف پژوهش حاضر اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دردرس ریا ضی است . روش تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد . جامعه آماری تمام دانش آموزان پسر سال هفتم مدرسه شاهد 4 خوانساری ناحیه یک شیراز می باشند .از بین این جامعه آماری تعداد 90نفربطور تصادفی انتخاب شدندو سپس پرسش نامه های انگیزش تحصیلی هارتر و پرسش نامه انگیزش تحصیلی ریاضی را تکمیل نمودند که از بین آنها 46 نفر را که پایین ترین نمره در این دو پرسش نامه داشتند به عنوان گروه نمونه انتخاب و سپس بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . گروه آزمایشی به مدت 4هفته در 8 جلسه تحت مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی قرار گرفتند . هر دو گروه قبل از عملکرد آزمایش و پس از عملکرد آزمایش توسط پرسش نامه انگیزش تحصیلی هارتر ،انگیزه تحصیلی ریاضی، ازمون ریاضی محقق ساخته و آزمون ریاضی مدرسه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند . اطلاعات بدست آمده از طریق آزمون tوابسته و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و این نتایج بدست آمد: گروه آزمایش در انگیزش پیشرفت تحصیلی نمرات بالاتری در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون بدست آوردند که این تفاوت معنا دار بود.هرچند گروه آزمایش در انگیزه پیشرفت تحصیلی ریاضی، نمرات بالاتری در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون بدست آوردند اما این تفاوت معنا دار نبود.گروه آزمایشی در عملکرد ریاضی از نمرات بالاتری در پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل بر خوردار بودند که این تفاوت نیز معنا دار بود .از دیگر یافته های جانبی پژوهش حاضر بالاتر بودن نمرات گروه آزمایش در نمرات دروس ریاضی ، کار و فن آوری و تفکروسبک زندگی در مقایسه با گروه کنترل بودکه این تفاوت ها معنا دار بودند . بطور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد واقعیت درمانی ب انگیزش پیشرفت تحصیلی ، انگیزش ریاضی ، عملکرد ریاضی ، کار و فن آوری و تفکروسبک زندگی تاثیر مثبت و معناداری دارد و از این روش می توان به عنوان یک شیوه مداخله گر در مدارس و مراکز مشاوره استفاده کرد.