در این پژوهش از 320 قطعه جوجه‏ی گوشتی سویه‏ی تجاری راس 308 برای بررسی اثر افزودن عصاره‏ی پوست انار و آنتی-اکسیدان تجاری nutriad® به جیره‏ی دارای چربی بر گوارش‏پذیری مواد غذایی، فلورمیکروبی روده و عملکرد جوجه‏های گوشتی استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل 2 ×2 × 2، با سه عامل، عصاره‏ی پوست انار (0 و 2 %)، آنتی‏اکسیدان تجاری (0 و 01/0 %) و روغن سویا برای دوره‏ی رشد (11 تا 25 روزگی، 0 و 6 %) و برای دوره‏ی پایانی (25 تا 39 روزگی، 0 و 8 %)، در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. جوجه‏های گوشتی به مدت 11 روز روی بستر پرورش داده شدند و سپس به طور تصادفی به 32 واحد آزمایشی منتقل شدند. به ازای هر تیمار، چهار تکرار و در هر تکرار، 10 جوجه قرار گرفت. داده‏ها با رویه glm نرم‏افزار sas واکاوی، و میانگین حداقل مربعات (lsmeans) گروه‏ها در سطح معنی‏داری 5 درصد مقایسه شدند. روغن سویا میانگین افزایش وزن روزانه را در دوره‏ی پایانی و مصرف خوراک کل دوره را بهبود داد اما سبب بدتر شدن ضریب تبدیل خوراک در کل دوره شد (05/0 > p) و اثری بر گوارش‏پذیری مواد غذایی نداشت. روغن سویا همچنین سبب افزایش جمعیت باکتری لاکتوباسیل و اشرشیاکولای در ایلئوم و سکوم شد (05/0 > p). آنتی‏اکسیدان تجاری اثری بر میانگین افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نداشت، اما سبب کاهش لاکتوباسیل در ایلئوم و سکوم و افزایش جمعیت اشرشیاکولای در ایلئوم و سکوم شد (05/0 > p)، و اثری بر گوارش‏پذیری مواد غذایی نداشت. عصاره‏ی پوست انار میانگین افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک را در کل دوره بهبود داد (05/0 > p)، اما اثری بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. عصاره‏ی پوست انار گوارش‏پذیری ماده‏ی خشک، چربی خام، جمعیت باکتری لاکتوباسیل در ایلئوم و سکوم را افزایش، و جمعیت باکتری اشرشیاکولای در ایلئوم و سکوم را کاهش داد (05/0 > p). برهمکنش روغن سویا و عصاره‏ی پوست انار بر درصد لاشه و افزایش وزن روزانه معنی‏دار بود (05/0 > p)، که بالاترین درصد لاشه و افزایش وزن روزانه، مربوط به گروهی بود که فقط عصاره‏ی پوست انار دریافت کرده بودند و کمترین درصد لاشه در گروهی که فقط روغن سویا دریافت کرده بودند مشاهده شد. کمترین میانگین افزایش وزن در گروه بدون روغن سویا و عصاره‏ی پوست انار وجود داشت. برهمکنش روغن سویا، آنتی‏اکسیدان تجاری و عصاره‏ی پوست انار بر گوارش‏پذیری چربی معنی‏دار بود (05/0 > p)، که بالاترین گوارش‏پذیری چربی مربوط به گروهی بود که فقط عصاره‏ی پوست انار دریافت کرده بودند و کمترین آن مربوط به گروهی بود که جیره‏ی بدون روغن سویا، آنتی‏اکسیدان و عصاره دریافت کرده بودند. برهمکنش روغن سویا، آنتی‏اکسیدان تجاری و عصاره‏ی پوست انار بر جمعیت باکتری لاکتوباسیل و اشرشیاکولای در سکوم و ایلئوم معنی‏دار بود (05/0 > p). بیشترین جمعیت باکتری اشرشیاکولای در ایلئوم و سکوم گروهی مشاهده شد که فقط روغن سویا دریافت کرده بودند و کمترین آن مربوط به گروهی بود که فقط عصاره‏ی پوست انار دریافت کرده بودند. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل در ایلئوم، در گروهی که فقط عصاره‏ی پوست انار دریافت کرده بودند مشاهده شد و کمترین آن مربوط به گروهی بود که فقط آنتی‏اکسیدان تجاری دریافت کرده بودند. بیشترین جمعیت لاکتوباسیل در سکوم، مربوط به گروهی بود که روغن سویا همراه با عصاره‏ی پوست انار دریافت کرده بودند و کمترین جمعیت لاکتوباسیل در سکوم مربوط به گروهی بود که روغن سویا همراه با آنتی‏اکسیدان تجاری دریافت کرده بودند. بطور کلی این پژوهش نشان داد که، افزودن عصاره¬ی پوست انار به تنهایی به جیره، با افزایش گوارش‏پذیری مواد غذایی به ویژه چربی و بهبود فلورمیکروبی مفید ایلئوم و سکوم می‏تواند سبب افزایش وزن، خوراک مصرفی روزانه و درصد لاشه¬ی جوجه های گوشتی شود.