متولی اصلی انتقال دانش و مهارت و همچنین تغییر بینش و نگرش ها در جوامع روستائی بخش ترویج کشاورزی می باشد. یک سازمان ترویج با برنامه ریزی مناسب وکارا، می تواند فعالیت های خود را بر روی نتایج قابل اندازه گیری متمرکز سازد و از هدر رفتن وقت، انرژی و منابع جلوگیری نماید. بدیهی است برای تحقق چنین آرمانی بایستی کارکرد کلی یک نظام ترویجی را با دقت کافی مورد ارزیابی قرار داد . در همین راستا در هدف از این مقاله بررسی عوامل موثر بر احتمال پرداخت غلات کاران برای دریافت خدمات ترویجی است. برای رسیدن به این هدف از الگوی لاجیت در چارچوب الگوی لاجیت با استفاده از داده های مقطع زمانی سال زراعی 1393-1392 مربوط به 308 نفر از غلات کاران انتخاب شده به روش نمونه گیری تصادفی ساده در شهرستان رامهرمز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق برنامه های ترویج باید مشوق توسعه و بکار گیری محلی فن آوری کشاورزی باشد به عنوان الویت اول دیدگاه کشاورزان در مورد سیاست های مناسب برای تمایل پرداخت جهت دریافت خدمات ترویج کشاورزی مهم می باشد معرفی گردید و همچنین افزایش کیفیت خدمات ترویجی مهمترین الویت کشاورزان در اولویت بندی نگرش کشاورزان نسبت به تمایل پرداخت جهت دریافت خدمات ترویج کشاورزی شناخته شد. همچنین نتایج الگو لاجیت نشان داد متغیرهای سن، درآمد، مالکیت، تعداد افراد خانوار، استفاده از فناوریهای نوین، شغل اصلی کشاورزی، نیاز به خدمات ترویجی و رضایت از خدمات ترویجی بر احتمال پرداخت غلات کاران برای دریافت خدمات ترویجی تأثیر داشته اند، که متغیرهای سن، تعداد افراد خانوار تاثیر منفی و مابقی متغیرها تاثیر مثبت بر متغیر وابسته داشته اند.