انتقال تکنولوژی حالت خاصی از دگرگونی تکنولوژیک است که در سه مرحله اختراع ، نوآوری و انتشار صورت می گیرد . حقوق مالکیت صنعتی به حمایت از این تراوشات فکری و نوآوریها و اختراعات می پردازد. اهمیت انتقال تکنولوژی و نقش آن در توسعه صنعتی کشورها و پر کردن شکاف تکنولوژیکی بین کشورهای در حال توسعه وکشورهای توسعه یافته انکار نشدنی می باشد . انتقال تکنولوژی بر اساس شرایط انتقال دهنده و انتقال گیرنده تکنولوژی، به روش های مختلفی انجام می شود . بخش اعظم رشد وتوسعه اقتصادی جهان با انتقال تکنولوژی ودانش فنی میسر گردیده است . انتقال تکنولوژی به معنی زنجیره ای بکارگیری مجموعه عناصر – تکنولوژی در مکانی به جز مکان اولیه است که گامی مهم در مسیر صنعتی شدن و توسعه اقتصادی کشورها است . با بررسی سابقه توسعه کشورهای درحال توسعه، ملاحظه می شود که آنها در مسیر توسعه، بنیان تکنولوژی کشور خود را از طریق انتقال آن از سایر کشورهای توسعه یافته، تقویت کرده و سپس با ایجاد زیربنای اقتصادی مناسب، درصدد تقویت مراکز دانشگاهی و پژوهش خود آمده اند . اگر کشورهای درحال توسعه به عنوان یک راه حل دیگر قصد دارند که خود دانش های علمی و تکنولوژیکی لازم جهت توسعه اقتصادی را بدون بهره گیری از دانش های موجود که نتیجه تحقیقات پژوهشگران واندیشمندان جهان است کسب کنند ، این نه تنها عملی بس مشکل است ، بلکه باعث اتلاف غیرمنطقی نیروها و منابع می شود. از طرفی دیگر دستیابی به چنین هدفی در مدت زمانی کم امکان پذیر نمی باشد. لذا برای کاستن فاصله تکنولوژی بین کشورهای پیشرفته و کشورهای درحال توسعه، انتقال دانش علمی و فن آورانه، با استفاده از ظرفیت های حقوق مالکیت صنعتی، بهترین گزینه است.