جمهوری اسلامی ایران یکی از کارگزاران اصلی موضوع گسترش اسلام در آمریکای لاتین است که در این راستا علاوه بر برخورداری از فرصت های متعدد، تحت تأثیر عوامل و ساختار های محدودکننده ای قرار گرفته است. اشتراکات هویتی میان ملت ایران و ملت های آمریکای لاتین، اتخاذ سیاست های همسو، وجود مهاجرین مسلمان، گرایش بالا به دین، شکست مدرنیزاسیون و بحران های اجتماعی موجود در این منطقه فرصت هایی را جهت گسترش اسلام در آمریکای لاتین به وجود آورده است. در مقابل، رشد ادیان و فرهنگ های رقیب، شکل گیری هویت های متضاد با اسلام، بدبینی به جمهوری اسلامی ایران و اعمال نفوذ قدرت های فرا منطقه ای در آمریکای لاتین علاوه بر محدود کردن حضور جمهوری اسلامی ایران در این منطقه، تهدیدی برای گسترش اسلام در آنجا محسوب می شوند. این پژوهش با اتخاذ روش توصیفی، تحلیلی و بهره گیری از اسناد نوشتاری و دیجیتال به زبان های اسپانیایی، انگلیسی و همچنین مشاهدات میدانی نگارنده در منطقه آمریکای لاتین، به بررسی فرصت ها و تهدیدهایی می پردازد که هم از جانب بازیگران سیاسی و هم از جانب جامعه ی آمریکای لاتین متوجه حضور جمهوری اسلامی ایران و روند گسترش اسلام در این منطقه است. شناخت فرصت ها و استفاده بهینه از آن ها و تبدیل تهدیدها به فرصت با اتخاذ راهبرد حذف آسیب پذیری ها از مهم ترین راهکارهای پیش روی جمهوری اسلامی ایران جهت گسترش اسلام در آمریکای لاتین هستند.