هسته تاریخی شهر تهران با جای دادن ثروت تاریخی و فرهنگی شهر تهران می تواند به عنوان عنصری پیشگام در هدایت کارکردهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و هویت بخشی به کلان شهر تهران عمل نماید. این مرکز با دارا بودن فضاها و بناهای عمومی، به مثابه عرصه مشترک شهروندان، می تواند محیطی با کیفیت و دارای عناصر هویتی شاخص را عرضه دارد تا جاذب فعالیت های متنوع فرهنگی، مدنی و گردشگری برای شهروندان خود و دیگر گردشگران داخلی و خارجی باشد. اما در حال حاضر مرکز تاریخی تهران را می توان به عنوان نمونه کامل عدم تعادل، تزلزل و ناپایداری شهری به شمار آورد؛ که با مشکلات متنوع شهری دست به گریبان می باشد. این محدوده از چندین مجموعه و محله تشکیل شده است که هریک از آن ها با وجود برخورداری از ویژگی های تاریخی، عملکردی و کالبدی منحصر به فرد با مشکلات متعددی روبرو می باشند. مجموعه سید اسماعیل تهران یکی از این مجموعه های مذکور می باشد که در هسته تاریخی شهر تهران واقع شده و دارای بناهای ارزشمند تاریخی و مذهبی نظیر امامزاده، مدرسه، بازار، کاروانسرا، حمام و آب انبار می باشد. این مجموعه به دلیل مداخلات کالبدی و سیاست های اعمال شده در عرصه مدیریت شهری از ابتدای قرن حاضر دچار فرسودگی در جنبه های کالبدی و عملکردی شده است. هدف اصلی در این طرح، ارائه راه های مناسب جهت مرمت و باززنده سازی مجموعه سید اسماعیل تهران و آب انبار آن مجموعه با استفاده از تجارب داخلی و خارجی و مبانی نظری ویژه مداخله در بافت های تاریخی و البته با در نظر گرفتن قابلیت ها و ظرفیت های محدوده مورد مطالعه می باشد.