هدف از این تحقیق مطالعه‏ی مرجان‏های کربنیفر پیشین در جنوب غرب دامغان (البرز شرقی) می‏باشد. بدین منظور توالی سازند مبارک در برش تویه‏دروار (البرز شرقی –جنوب غرب دامغان) جهت مطالعه در نظر گرفته شد. سازند مبارک در برش تویه دروار بطور پیوسته بر روی سازند جیرود قرار دارد و به طور ناپیوسته (مرز گسله) توسط سازند الیکا پوشیده است. مرجان‏های سازند مبارک در برش تویه دروار جهت تعیین سن و شناخت محیط رسوبی جمع آوری و تحت مطالعه سیستماتیک قرار گرفتند. این جستجو منجر به شناسایی 10 گونه متعلق به 12 جنس گردید. مرجانهای تابولاتا عبارتند از: michelinia megastoma, michelinia sp., syringopora honanesis, syringopora sp. ومرجانهای روگوزای مطالعه شده در این بخش عبارت است از: bradyphyllum sp1, bradyphyllum sp2, bradyphyllum sp3, alltropiphyllum cf.cuspidum amplexizaphrentis iraniense, zaphrentites parallela, zaphrentities delanouei, caninia cf. irinae, pseudozaphrentoides sp., siphonophyllia cyllindrica cylindrica, siphonophyllia sp., kueichouphullum crassiseptum, kueichouphyllum chenxianense. همگی این مرجان‏ها به زیر رده‏های روگوزا و تابولاتا تعلق دارند و سن کربنیفر پیشین (تورنزین- ویزین پیشین) را برای سازند مبارک در این برش نشان می‏دهد که قرابت زیادی با مرجان‏های هم سن خود در البرز مرکزی دارند و در مقیاس جهانی شباهت بیشتری با اروپای غربی و شرقی را نمایان می‏سازند. با توجه به مرجان‏های مطالعه شده در این سازند می‏توان محیط رسوبی دیرینه‏ی سازند مبارک را در برش مزبور یک پلاتفرم کربناته کم عمق از نوع رمپ در نظر گرفت

برش نمکه در 65 کیلومتری شمال دامغان قرار دارد.در برش نمکه سازند خوش ییلاق بصورت گسله بر روی توالی های نئوژن قرار گرفته است و روی آن را سازند آهکی مبارک تقریبا بصورت پیوسته ای می پوشاند. ضخامت سازند خوش ییلاق در برش نمکه بالغ بر 533 متر می باشد. سنگ شناسی سازند خوش ییلاق در برش نمکه متشکل از تناوب تقریبا یکنواختی از آهک و آهک های مارنی فسیل دار نازک تا متوسط لایه خاکستری رنگ، همراه با شیل می باشد.سازند خوش ییلاق در برش نمکه همچون برش الگو، دارای فسیل های فراوانی از بازوپایان، نرم تنان، مرجان ها، تریلوبیت، برایوزوآ و تنوعی از میکروفسیل ها می باشد. در این پژوهش نزدیک به2543 نمونه بازوپا جمع آوری و28 گونه بشرح ذیل مورد شناسایی قرار گرفت : leptagonia sp., aulacella interlineate (sowerby 1840), schizophoria impressa (hall 1867), megalopterorhynchus chanakchiensis (abramian1954), centrorhynchus charakensis (brice 1967), evanescirostrum sp., paurogastroderhynchus nalivkini (abramian 1957), athyris tau nalivkin, 1937, athyris sp., lamellosathyris sp., cleiothyridina coloradensis (girty 1900), composita globosa (krest &krap), cyrtospirifer semibugensis nalivkin 1937, dichospirifer piriformis brice, 1971, dichospirifer thylakistoides brice, 1971, prospira lapparenti brice, 1999, prospira struniana (gosselet, 1879), cyrtiopsis lapparenti brice, 1970, rigauxia crassiplicatus (brice 1971), rigauxia cyrtinaeformis (brice 1971), syringospira cf. prima kindle, 1909. dimitria seminoi verneuil, 1850, shellwienella sp. schunchertella sp., mesoplica praelonga (sowerby, 1840), buxtonia scabricula (sowerby 1814),sentosia sp., avonia niger (gosselet j., 1888) بر اساس داده های بیواستراتیگرافی می توان 28 گونه بازوپایان شناسایی شده را در دو بیوزون محلی دسته بندی نمود. بیوزون تجمعی اول که مربوط به قسمتهای زیرین برش می باشد ودارای گونه فسیل dimitria seminoi است شاخص فامنین میانی و بیوزون تجمعی دوم که قسمتهای میانی و بالایی سازند خوش ییلاق را در برش نمکه دربرمی گیرد و دارای گونه های avonia nigerو schizophoria impressa, و aulacella interlineate, paurogastroderhynchus nalivkini, ,megalopterorhynchus chanakchiensis mesoplica praelonga , buxtonia scabricula, به سن فامنین پسین است .بیوزون ها و بازوپایان شناسایی شده در این برش با مناطق اطراف ایران یعنی افغانستان، قزاقستان و ارمنستان قرابت فراوانی دارد.

نهشته های پرمین در ناحیه تازه کند ( جنوب جلفا ) شامل سازندهای نسن، الی باشی و الیکا است.. در این ناحیه سازند نسن ( x متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد x میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب شناخته شده اند. سنگ های سازند نسن و الیکا در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن x و سازند علی باشی سن x سازند الیکا سن x را نشان می دهد. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با (پیوستگی یا نا پیوستگی x )قرار می گیرند و با (ناپیوستگی و یا پیوستگی x) در زیر سازند x قرار می گیرد . دیگر ویژگی این برش نبود نهشته هایی به سن (x ) و نبود نهشته های مربوط به اشکوب x) ) می باشد مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی تازه کند است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود.

اولین بررسی های نهشته های معادل سازند میشان توسط پیلگریم(1908) به عنوان گروه حاویostrea مورد مطالعه قرارگرفت و بعدها (1965) james&wynd بصورت برش الگو در یال جنوبی میدان نفتی گچساران واقع در 50 کیلومتری جنوب شرقی گچساران (دو گنبدان) در استان کهگلیویه و بویراحمد آنرا معرفی نمودند. ضخامت آن 710 متر و سنگ شناسی آن شامل مارن های خاکستری و سنگ آهک های رسی غنی از میکروفسیل و ماکروفسیل می باشد، 60 متر پائینی آن را آهکهای صدفدار مشهور به «worm beds» تشکیل می دهد که در تناوب با مارن های خاکستری هستند( ,1965 james&wynd). سن پذیرفته شده فعلی برای این سازند در مطالعات قبلی( کلانتری ،1371) بر پایه اطلاعات قدیمی فرامینی فراهای بنتیک می باشد. از آنجائیکه مطالعات مربوط به سازند میشان به سالیان خیلی دور بر می گردد و قسمت عمده مطالعات انجام شده در خصوص آن به بخش آهک گوری (به لحاظ اهمیت مخازن گازی در آن)مربوط می شود از این رو در این تحقیق بررسی ماکروفسیل ها و ویزگیهای سنگ چینه ای (lithostratigraphy)این سازند در بخش مرکزی فروافتادگی دزفول از حوضه زاگرس مورد نظر قرار گرفت.

منطقه موردمطالعه بخشی ازاستان سمنان است که درشمال وشمال غرب دامغان واقع است .غرب گسل دامغان درپایانه دامنه جنوبی کوه البرز به صورت یک خطواره نسبتاًطویل درشمال شهرستان دامغان رخنمون دارد ..مختصات منطقه عرض شمالیّ15 ?36تا ?09 ?36 وطول شرقی َ20 ?54تا 55َ ?53, وطول تقریبی26کیلومتر می باشد،که ازمناطق فعال زمین ساختی بوده ودرعهدحاضرحرکات زمین ساختی ولرزه ای درآن رخ داده است.به منظور تهیه نقشه های پهنه بندی خطر زلزله ,انجام پژوهش هاوبررسی های زمین ساختی وزمین ساخت جنبا مفیدمی باشد. هدف ازانجام این طرح بررسی وضعیت پویایی زمین ساختی بخش غرب گسل دامغان وشناسایی مناطق فعال درامتدادآن است. بررسی عوارض واندازه گیری شاخص های ریخت زمین ساختی رودخانه-وپیشانی کوهستان دراین ناحیه به دلیل وجودلیتولوژی خاص آن منطفه است که ازبهترین روش های ارزیابی زمین ساخت جنبا ونوزمین ساخت به شمارمی رود،،همچنین درمواردی که عوارض ساختمانی مدفون بوده یاپوشیده است.برای تهیه نقشه های مختلف مرتبط بانوزمین ساخت وتحلیل های ریخت زمین ساختی محدوده موردمطالعه ازنقشه رقومی ارتفاع(dem)محدوده شمال غرب دامغان همزمان بامشاهدات ومطالعات صحرایی روش های پیشرفته سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است.شاخص های ژئومورفیک طول-گرادیان رود (شاخصsl) ,نسبت پهنای کف دره به ارتفاع دره(شاخصvf),وپیچ وخم پیشانی کوهستان (شاخصsmf) ,از ابزارهای پایه وکارآمد برای تشخیص درجه فعالیت زمین ساختی دراین پژوهش می باشند.به این منظورنقشه تهیه شده ازاین شاخص هابااستفاده ازمدل رقومی ارتفاع محدوده مورد مطالعه در محیط نرم افزار gis تهیه گردید.با استفاده از تحلیل نرم افزاری,روی هم قرارگرفتن سه لایه اطلاعاتیsl vf, و smfانجام گرفت وسپس نقشه پهنه بندی زمین ساخت جنبا بصورت کمی درپنج جنبش زمین ساختی تهیه شد که شامل فعالیت زمین ساختی ازفعالیت کم تا خیلی فعال می باشند.نتیجه بدست آمده ازنقشه پهنه بندی نوزمین ساختی تهیه شده ازسه لایه اطلاعاتیvf,slوsmf،افزایش میزان فعالیت زمین ساختی راازشمال شرق به سمت جنوب غرب نشان می دهد.

چکیده: این بررسی در ارتباط با زیست چینه نگاری و رخساره های رسوبی بخش بالایی سازند دالان در پارس جنوبی(چاه a) می باشد. میدان پارس جنوبی میزبان بزرگترین ذخیره گازی جهان است. بخش فوقانی سازند دالان، از یک سری توالی های کربناته-تبخیری تشکیل شده است که به همراه سازند کنگان (پرمین پسین-تریاس پیشین )، سنگ مخزن واحد این میدان محسوب می گردد . بخش بالایی سازند دالان در این مقطع دارای ستبرای5/245 متر بوده و از سنگ آهک –سنگ آهک دولومیتی تا دولومیت آهکی با میان لایه های تبخیری حاوی فرامنیفرای بنتیک، غیر فرام هایی شامل جلبک، براکیوپود، اکینودرم و... تشکیل شده است. این سازند بر روی ممبرانیدریتی نار و در زیر سازند کنگان به طور تدریجی قرار گرفته است. با مطالعه 982 مقطع نازک از این برش، مطالعه و بررسی بافت های رسوبی و فونای موجود 17 میکروفاسیس برای سازند دالان شناسایی گردید. براساس تجزیه و تحلیل ریز رخساره ها ، توالی رسوبی مورد مطالعه در قسمت های داخلی تا خارجی یک رمپ کم شیب نهشته شده است. تلفیق مشاهدات و شناسایی ویژگی های دیاژنتیکی به همراه خصوصیات ذکر شده موجب شناسایی 3 محیط دیاژنتیکی دریایی، تدفینی و متئوریک (جوی)، برای ردیف های آهکی و دریایی ناحیه مورد مطالعه شده است مطالعه پراکندگی جامعه روزنبران شناسایی شده منجر به شناسایی 1 بایوزون تجمعی (agatamina-dagmarita chanakchiensis) به سن جلفین(پرمین بالایی) شده است