بعد از تهیه فرمولاسیون ژل موضعی پرمترین 5% در پایه آبی و آنالیز آن توسط hplc, اندازه گیری ماکزیمم غلظت جذب شده از دارو طی 8 ساعت و مقایسه آن با کرم و شامپو انجام گرفته سپس به ارزیابی تاثیر بالینی ژل مورد نظر در بیماری روزاسه یا بیماری های مشابه آن که در نمونه گیری اولیه از پوست مایت دمودکس مشاهده شود پرداختیم. در این قسمت 33 بیمار مبتلا به روزاسه یا درماتیت سبورئیک یا ترکیبی از هر دو بیماری مذکور روزی 2 مرتبه به مدت 3 ماه دارو را روی گاز استریل زده و به صورت خود می مالیدند تا اثری مشابه با اسکراب فیزیکی داشته باشد.هر بیمار در هفته های 0 ,2 ,5, 8 و 12 به بیمارستان مراجعه کرده تا روند درمانی ارزیابی شود. ارزیابی روند درمانی به وسیله معاینه توسط متخصص پوست و شمارش تعداد مایت های دمودکس توسط بیوپسی از پوست ،پر کردن فرم ارزیابی روزاسه و گرفتن عکس از صورت بیماران صورت می گیرد. نتیجه:بعد از سه ماه درمان تعداد مایت های موجود در پوست صورت بیماران به طور معنی دار (p<0.05)کاهش یافته و بهبودی ظاهری پیدا کردند.

جهت تهیه میکروامولسیون حاوی عصاره زردچوبه ، عصاره هیدروالکلی ریزوم زردچوبه که به روش پرکولاسیون تهیه شده بود و توسط دستگاه rotary evaporator تغلیظ و در نهایت توسط spray dryer به شکل پودری با ذرات ریز در آمده بود با همکاری شرکت کشت و صنعت و فرآوری گیاهان دارویی سها جیسا تهیه گردید. بر روی فرمولاسیون نهایی کنترل های فیزیکوشیمیایی انجام گرفت و همگی مورد تائید بودند. ردیابی کورکومین در تست های کنترلی توسط دستگاهhplc-uv صورت گرفت. برای این کار استاندارد کورکومین تهیه گردید و بر طبق مطالعات انجام گرفته ، مقدار کورکومین در نمونه های حاصل از استخراج تعیین گردید. تاثیرات کلینیکال این فرمولاسیون بر روی 34 بیمار مبتلا به پسوریازیس خفیف تا متوسط در مطالعه ای به صورت مزدوج ، دوسکور و پلاسبو کنترل انجام شد. پرسشنامه تعیین کیفیت زندگی ، ( psoriasis area and severity index)pasi و عکس از ضایعات بیماران قبل و بعد از درمان جهت ارزیابی درمان انجام شد. نتایج نشان داد که فاکتور های کلینیکی و کیفیت زندگی در ضایعات درمان شده با دارو نسبت به قبل از درمان و درمقایسه با پلاسبو، با برتری میکروامولسیون امولسیون گیاهی، به طور معنی داری بهبود یافته است.

داروهای سیتوتوکسیک، شامل طیف گسترده ای از ترکیبات شیمیایی است. به خاطر توانایی آنها در از بین بردن سلول های توموری از طریق تداخل با تقسیم سلولی، به طور گسترده در درمان سرطان استفاده می شوند، همچنین برخی کاربردهای درمانی دیگری دارند. آنها فقط روی سلولهای سرطانی اثر ندارند، و سلول های سالم نیز ممکن است آسیب ببینند. آنها می توانند عوارض جانبی قابل توجهی در بیماران یا افرادی که در معرض هستند ایجاد کنند. علاوه بر این با افزایش استفاده از این داروها و پیچیدگی شیمی درمانی، نگرانی در مورد خطرات برای کارکنان درگیر در آماده سازی و تجویز داروهای سیتوتوکسیک و کارکنانی که مراقبت از بیماران را بر عهده دارند را افزایش داده است. در اکثر مراکز سرطان در ایران، نگرانی هایی راجع به خطرات ذاتی آماده سازی داروهای سیتوتوکسیک وجود دارد، در حالی که پرستاران این داروهای سیتوتوکسیک را بدون توجه کامل به دستورالعمل ها آماده میکنند. برای فهمیدن شدت خطرات ناشی از این شیوه ها، روشهای آماده سازی داروهای سیتوتوکسیک در مراکز مختلف دولتی و خصوصی مورد بررسی قرار گرفت. این کار با نمونه برداری از سطوح و آنالیز آنها برای تشخیص مقدار داروی باقیمانده انجام شد که نشاندهنده وجود آلودگی بود. علاوه بر این، به کارکنان پرستاری پرسشنامه ای به منظور ارزیابی سطح دانش و هر گونه عوارض جانبی حاد که ممکن است به خاطر در معرض قرار گرفتن این دارو ها باشد، ارائه شد، که مشاهده شد که عوارض جانبی حاد در پرسنل وجود دارد و سطح دانش پرسنل راضی کننده بوده اما عمل به آنها زیاد جدی گرفته نمیشود. این تحقیق با گایدلاین های بین المللی مقایسه میشود که مشاهده شد فاصله زیادی بین ما و گایدلاین ها وجود دارد و در نتیجه چند پیشنهاد عملی برای کاهش خطرات و بهبود شرایط کار و مراقبت از بیماران در این مراکز ارائه میشود.

آکنه وولگاریس یکی از بیماری های رایج پوستی است و همچنان به عنوان یک چالش برای متخصصان پوست مطرح است . این بیماری به علت ایجاد زخم پوستی و اختلالات روانی در اکثر موارد در زندگی افراد اثرگذار است. درمان های رایج شامل رتینوئیدهای موضعی به عنوان خط اول درمان برای آکنه خفیف، ترکیب رتینوئید موضعی با آنتی میکروبیال ها برای آکنه متوسط و ایزوترتینوئین برای آکنه شدید است. متأسفانه درمان های متعارف برای آکنه مقاوم به درمان موثر نیست و باعث مقاومت آنتی بیوتیکی و عوارض جانبی می شود. درک کنونی از پاتوژنز آکنه هم چنان در حال تکامل است. عوامل موثر در پاتوژنز آکنه شامل افزایش ترشح و تولید سبوم توسط غدد سباسه، هایپرکراتینیزاسیون اپیتلیوم در فولیکول سباسه، رشد باکتری پروپیونی باکتریوم آکنه به همراه التهاب است.داپسون سولفون سنتتیکی که بیش از 60 سال در دسترس می باشد ، برای درمان طیف وسیعی از بیماری های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. پیش از پذیرش ایزوترتینوئین ، داپسون خوراکی برای درمان آکنه نودولوسیستیک به کار می رفت ولی سمیت سیستمیک این دارو مانع از استفاده گسترده آن در درمان آکنه شد. برای سال های متمادی دانشمندان احتمال طراحی یک فرمولاسیون موضعی را بررسی کردند تا بتوانند عوارض جانبی هماتولوژیک داپسون خوراکی را کاهش دهند. بدین منظور ژل داپسون 5% در اواخر سال 2008 میلادی وارد بازار شد. فرمولاسیون موضعی خواص ضد التهابی داپسون را دارد، ضمن اینکه بدین وسیله عوارض جانبی ناشی از جذب سیستمیک فرمولاسیون خوراکی کاهش یافته است. به دلیل خواص فیزیکوشیمیایی خاص داپسون، ژل مذکور تنها فرم موجود در بازار می باشد. در این مطالعه در ابتدا میکروامول ژل و ژل 5% داپسون طراحی گردید، سپس کلیه آزمایش های لازم برای کنترل کیفیت و پایداری فرم موضعی نظیر تعیین مقدار ماده موثره، بررسی رفتار رئولوژی ، عدم حساسیت پوستی، اندازه ذره ای، ph و هم چنین پایداری تسریع شده در دمای 40 درجه سانتی گراد و رطوبت 75% در طول 6 ماه مورد بررسی قرار گرفت و فرمولاسیون مناسب انتخاب شد. به علت موجود نبودن روش فارماکوپه ای برای فرم موضعی، یک روش ساده و سازگار با محیط زیست rp hplc برای تعیین مقدار داپسون در فرآورده موضعی پیشنهاد شده است .در این مطالعه داپسون 5% در پایه ژل و میکروامول ژل با موفقیت فرموله شد . جذب پوستی میکروامول ژل داپسون 5% شامل 4% ایزوپروپیل مریستات ، 20% degee ، 18% اتانول ، 18% توئین 80 ، 35/34% آب و 5/0% کربومر به صورت معنا داری بیشتر از کنترل ژل 5% داپسون شامل 20% degee ، 60/32% اتانول ، 20% گلیسرین ، 50/16% آب و 75/0% کربومر بود . علاوه بر این ، افزودن منتول 5% به فرمولاسیون به صورت معنا داری جذب پوستی را افزایش داد . کلیه فرمولاسیون ها نفوذ کمتر از 3% را در مدت زمان 10 ساعت داشنتد که کاهش عوارض جانبی داپسون موضعی را در اثر کاهش جذب سیستمیک دارو تأیید می کند . فرمولاسیون ها پایداری فیزیکوشیمیایی قابل قبولی را در طول 6 ماه نشان دادند . همچنین فاقد حساسیت پوستی گزارش شدند .

اسزوپیکلون داروی خواب آور نسبتا جدیدی است که مطالعات کمی در رابطه با فرمولاسیون آن انجام شده است. در این مطالعه اثر درصد کراس کارملوز به عنوان باز کننده و میکروکریستالین سلولز به عنوان پر کننده بر خصوصیات هسته قرص اسزوپیکلون مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعات زمان باز شدن و درصد انحلال نشان داد که فرمولاسون پرس مستقیم قرص اسزوپیکلون 2 mg نیاز به هیچ باز کننده ای ندارد. همچنین اثر نوع و ضخامت روکش بر پایداری قرص نیز مورد بررسی قرار گرفت. سه نوع مختلف روکش بررسی شدند که عبارت بودند از: فرمول روکش معمولی شامل hpmc6،h، فرمول آماده استفاده حاوی (opadry ®)hpmc،o ، و فرمول آماده استفاده شامل pva(kollicoat -ir ®) ،k. علاوه بر این، قرصها با یک لایه نازک و یا یک لایه ضخیم از هر نوع روکش، روکش داده شدند. قرصها بدون بسته بندی در ?c40 و رطوبت نسبی 75درصد نگهداری شدند. نمونه پس از 10، 20 و 30 روز برداشته شده و خصوصیات آنها مورد آزمایش قرار گرفته شد.نتایج بدست آمده بعد از 10 روز در شرایط بسیار سخت پایداری یعنی به شکل باز در دمای 40 درجه سانتیگراد و رطوبت 75%نشان می دهند که : 1- همانگونه که پیش بینی می شد روکش ضخیمتر می تواند در مقابل رطوبت محافطت بهتری از قرص بعمل آورد. 2- سه نوع روکش استفاده شده در مقابل رطوبت به شکلهای متفاوت عمل کردند. در حالیکه با استفاده از کالیکوت خصوصیات قرص (سختی، زمان باز شدن و پروفایل دیسولوشن) تغییر کمی کردند 3- سختی قرصهای روکش شده با اپادرای و hpmc خیلی بیشتر از قرصهای روکش شده با کولیکوت پایین آمده است حتی به 1.5 kp رسیده است. 4 – زمان باز شدن قرصها به جز روکش شده با کولیکوت تا حد 12 دقیقه بالا رفته است. 5 – پروفایل آزادسازی قرصها غیر از روکش کولیکوت در ابتدا از رنج نرمال تا حد 30% پایین آمده و فقط در 45 دقیقه در رنج نرمال بودند در حالی که قرصهای روکش شده با کولیکوت از ابتدا در رنج نرمال بودند. 6 – در زمان های پس از 20 روز سختی قرصهای روکش شده با اپادرای و hpmc پایین تر آمده زمان باز شدن آنها بیشتر افزایش یافته است. 7 – پس از 30 روز زمان باز شدن قرصهای روکش شده با کولیکوت هیچ تغییری با زمان صفر نداشته و سختی آن کمی پایین آمده و منحنی دیسولوشن مشابه زمان صفر را دارد اما قرصهای روکش شده با اپادرای و hpmc زمان باز شدن 12 دقیقه و 4 دقیقه را دارند و سختی آنها بسیار کاهش یافته است. 8 – همانطور که در نمودارها مشخص است قرصهایی که دارای روکش ضخیم تر بودند کمتر آسیب دیده اند و زمان بازشدن آنها کمتر بالا رفته پس نفوذ رطوبت به درون آنها کمتر بوده است و سختی بیشتری نسبت به روکش نازکتر دارند.

داپسون به صورت خوراکی ازسال 1949 بعنوان یک داروی ضد جذام مورد مصرف قرار گرفته است.در کنار خواص ضدمیکروبی آن ، داپسون دارای آثار ضد التهابی قوی است که در درماتیت هرپتیفرم وطیف گسترده ای از سایر شرایط التهابی پوست کارآمد است . شواهد متعددی مبنی بر موثر بودن داپسون موضعی در درمان آکنه ولگاریس وجود دارد.در مطالعات قبلی نشان داده شده که داپسون در مواجهه بانور uvcدر طول موج 254نانومتر و نور خورشید پایدار نبوده و پروسه های تخریبی مشابهی در هر دو تابش ایجاد می کند و در نهایت بدلیل طیف uv موادی ایجاد می شود که کاملاًمتفاوت با داپسون است .بدلیل توکسیک بودن این مواد ، ضروری است که حفاظت محصول در مقابل نور انجام شود. در این مطالعه اثر uvaونور خورشید بر پایداری داپسون در فرمولاسیون موضعی بوسیله ی hplc مورد ارزیابی قرارگرفت و مشخص شد داپسون تحت نورخورشید وuva تخریب شده و آنیلین تشکیل می دهد.درصد تخریب داپسون در معرض uva به مدت 5/5ساعت 36/072 % بود در نتیجه ثابت شد داپسون با uva نیز تخریب و به مقدارg/mlµ0/47 آنیلین تشکیل می شود.بدلیل سمیت آنیلین در این مطالعه به فرمولاسیون ژل داپسون ، ضد آفتاب های شیمیایی مختلف اضافه شد که از بین آنها ضد آفتاب شیمیایی (hydroxy methoxy benzophenone sulfonic acid) که اثر محافظتی از uva , uvb داردو در مطالعات گذشته دارای اثر بخشی مناسب است انتخاب شد همچنین عصاره های گیاهی که با داشتن فلاونوئید در ساختار خود اثر محافظت از نور خورشید دارند مثل کالندولا ، مریم گلی و حنا اضافه شد و فرمولاسیون برای بررسی اثر محافظتی این مواد،در معرض نور خورشید قرار گرفت .و اثر این فیلترها در محیطهای مختلف( آبی،پروپیلن گلایکول )و در فرمولاسیون ژل بررسی شد. در محیط آبی بیشترین محافظت از داپسون در برابر فوتولیززمانی است که به فرمولاسیون ژل داپسون، 10% هیدروکسی متوکسی بنزوفنون سولفونیک اسید اضافه شد. درمحیط پروپیلن گلایکول 95/789 % داپسون تخریب شد و فرمولاسیون حاوی 10% هیدروکسی متوکسی بنزوفنون سولفونیک اسید با درصد تخریب داپسون به میزان 50/58 % و فرمولاسیون حاوی 5% مریم گلی با درصد تخریب 56/18 % بیشترین اثرمحافظتی از فوتولیز داپسون را داشتند. در فرمولاسیون ژل داپسون که برای شبیه سازی شرایط واقعی استفاده از ژل موضعی داپسون بدون هیچ فیلتری در معرض نور خورشید قرار گرفت 9/093 % داپسون تخریب شد و به مقدارg/ml µ93/0 آنیلین تشکیل شد . فرمولاسیون حاوی 5% کالندولا تحت همین شرایط درصد تخریب داپسون را به 1/46 % کاهش داد. پس نتیجه می گیریم واکنش فوتولیز داپسون در محیط های مختلف متفاوت است و در شبیه سازی شرایط واقعی ، فرمولاسیون حاوی کالندولا بهترین اثر محافظتی از داپسون را دارد . استفاده از کالندولا به عنوان ماده ی ضد آفتاب ، با داشتن خواص ضد التهابی و ضد میکروبی می تواند به اثرات درمانی داپسون در بهبود آکنه کمک کند

در این مطالعه یک روش ساده و سازگار با محیط زیستِ rp hplc برای تعیین مقدار دیلتیازم در فرآورده موضعی پیشنهاد شده است . جداسازی براساس ستون آنالیتیکال c18 و با استفاده از فاز متحرک شامل اتانول: اسید فسفریک (2/5 = ph) با نسبت 65:35 انجام شده است . دمای ستون در50 درجه سانتیگراد و سنجش کمّی در نور uv با طول موج nm 240 انجام شد. درمطالعات تخریب سریع ، دارو در معرض اکسیداسیون، هیدرولیز ، فتولیز و گرما قرار گرفت. روش با بررسی اختصاصی بودن ، انتخابی بودن ، توان ، صحت ، دقت و خطی بودن معتبر سازی شد . خطی بودن روش بکاررفته برای غلظتهای r2 ˃ 0.999) ) µg/ml 50 – 0/5 ثابت شد. دقت با تکرار آنالیز و محاسبه %2 ≥ rsd ارزیابی شد. بازیافت بدست آمده (%101/66 - %99/25) صحت روش را تضمین می کند . مواد حاصل از تخریب و اکسپیانها از داروی خالص جدا سازی شد . عدم قطعیت بدست آمده برای روش (%5/63) از داده های معتبر سازی تخمین زده شد . در نتیجه ثابت شد که روش ارائه شده ، معتبر و سازگار با محیط زیست می باشد و می تواند برای آنالیز روتین و مطالعات پایداری دیلتیازم در فرآورده های دارویی مناسب می باشد .

در این مطالعه یک روش ion pair hplc برای تعیین مقدار ال کارنیتین در قرص 250 میلی گرمی پیشنهاد شده است. جداسازی بر اساس ستون آنالیتیکال c18 و با استفاده از فاز متحرک شامل 555 میلی گرم هپتان سولفونیک اسید در 990 میلی لیتر بافر فسفات 0.05 m با ph=3 و 10 میلی لیتر اتانول مطلق انجام شد.دمای ستون 50 درجه سانتیگراد و سنجش کمی در نور uv با طول موج nm 225 انجام شد.در مطالعات تخریب سریع،دارو در معرض اکسیداسیون،هیدرولیز،فتولیز و گرما قرار گرفت. روش با بررسی اختصاصی بودن انتخابی بودن ،توان ،صحت ، دقت و خطی بودن معتبر سازی شد . خطی بودن روش بکاررفته(r2=0.9997) برای غلظتهایµg/ml 84.74-3389.50ثابت شد.loq ال-کارنیتین 84.74µg/ml است که با توجه به روش پیشنهادی در usp نشان میدهد که این روش برای اندازه گیری dissolution در قرص مناسب است. دقت با تکرار آنالیز و محاسبه 2?rsd ارزیابی شد. بازیافت بدست آمده101.54%) - 100.83%) صحت روش را تضمین می کند .مواد حاصل از تخریب و اکسپیانها از داروی خالص جدا سازی شد . عدم قطعیت بدست آمده برای روش (3.14%) از داده های معتبر سازی تخمین زده شد . در نتیجه ثابت شد که روش ارائه شده ، معتبر می باشد و می تواند برای آنالیز روتین و مطالعات پایداری ال-کارنیتین در فرآورده های دارویی مناسب باشد .

فنوفیبرات یک داروی کاهنده چربی خون است که در درمان انواع دیس لیپیدمی کاربرد دارد. این دارو متعلق به دسته دوم طبقه بندی bcs بوده و دارای انحلال پذیری کم و نفوذپذیری بالا می باشد. در نتیجه عدم انحلال مناسب دارو در موضع جذب، موجب کاهش فراهمی زیستی دارو می شود. از این رو این پایان نامه با هدف بررسی اثر روش کپسول ژلاتینی سخت پرشده از مایع(lfhgc ) بر روی خصوصیات آزادسازی دارو انجام گرفت. برای رسیدن به بهترین فرمولاسیون، ابتدا شرایط گوناگون ساخت و پرکنی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین شرایط ساخت، سیستم های دوجزئی از دارو و یک حامل(انواع گلوسیر، انواع peg) تهیه شد و حامل فرمولاسیون با بالاترین آزادسازی به عنوان حامل اصلی در نظر گرفته شد. در گام بعدی جزء سوم با هدف افزایش پایداری پراکنش جامد ایجاد شده و بهبود سرعت انحلال به حامل اصلی (گلوسیر14/44) اضافه شده و نسبت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. فرمولاسیون c3 بالاترین آزادسازی را نشان داد که با توجه به تفاوت معنی دار آن با فراورده تجاری میکرونیزه قابل قبول نبوده و نهایتاً سیستم lfhgc برای ساخت دارو با مواد جانبی به کار رفته در این مطالعه مناسب نمی باشد.

طراحی و اعتبار بخشی یک روش ion-pair hplc برای آنالیز بتانکول (تعیین مقدار و انحلال) در اشکال مختلف بتانکول.جداسازی توسط ستون فنیل و توسط فاز متحرک پتاسیم دی هیدروژن فسفات و هپتان سولفونیک اسید و فسفریک اسید و اتانول 3% صورت گرفت.سنجش کمی در نور uv انجام شد.مطالعات تخریب سریع در معرض اکسیداسیون ،هیدرولیز در محیط اسیدی و بازی ،فتولیز و گرما انجام شد.معتبر سازی روش با بررسی انتخابی بودن ،اختصاصی بودن،توان ، صحت و بازیافت ،دقت و خطی بودن انجام شد.مطالعات dissolution انجام شد.جداسازی ناخالصی صورت گرفت . در نتیجه روش معتبر و مناسب بود.

. شیمی سبز"، "شیمی پاک"، "شیمی خوش خیم"،و ...، همه روش هایی هستند که شرایط را برای به حداقل رساندن استفاده از مواد اولیه، مصرف مواد و انرژی، و همچنین تولید ضایعات در صنایع شیمیایی میسر می سازد.از اهداف چنین شیوه هایی از بین بردن مواد خطرناک با کاهش،حذف یا جایگزین کردن آنها با موارد خوش خیم تر است مفهوم شیمی سبز توسط آناستاس با 12 اصول شیمی سبز معرفی شده است. در واقع اینها اصول و دستورالعمل هایی برای شیمی دان ها ست که منجر به طراحی مواد شیمیایی و فرآیند های جدید می شود، شیمی آنالیز سبز شاخه ای از شیمی سبز در رابطه با جنبه های مختلف تجزیه و تحلیل شیمیایی است و نشان می دهد که چگونه از آن می توان برای آماده سازی نمونه و مرحله تصمیم نهایی استفاده کرد. با در نظر گرفتن توسعه روزافزون صنایع دارویی و مراکز تحقیقات دارویی در ایران و احتمال آلودگی محیط زیست توسط این صنایع، بررسی روش های شیمی آنالیز سبز در 10 سال گذشته در سراسر دنیا و تطابق آن با شرایط و نیازهای کارخانجات و مراکز تحقیقات دارویی ،به منظور جلوگیری از ورود مواد زاید به محیط زیست بسیار ضروری به نظر می رسد.در این مطالعه مروری روش های شیمی آنالیز سبز در رابطه با استفاده از حلال ها،شناساگرهاوتکنیک های سبز به کمک مقالات مربوط در سایت های pubmed , medline, isi, scopus مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان می دهد بهترین روش در ایران کاهش استفاده از استو نیتریل و جایگزینی آن باحلال های سبزتر می باشد که این روش کمک زیادی به بهبود آلودگی محیط زیست می کند.

آنال فیشر زخم موجود در کانال آنال می باشد که بر اثر عواملی مثل عبور مدفوع سفت که باعث مجروح شدن پوشش آنوس می شود ایجاد شده، سبب بروز درد می شوند که با افزایش فشار در حالت استراحت آنوس و هایپرتونیسیته اسفنکتر داخلی آن همراه است. کرونیک آنال فیشرهمواره بعنوان یک مشکل متداول که نیازمند درمان است مطرح می شود. بلاک کننده های کانالهای کلسیمی جایگزین های دارویی برای تسهیل شل شدن اسفنکتر و بهبود جریان خون هستند. از طرفی اثرات درمانی تنتور کالندولا در درمان آنال فیشر مقاوم به دارو و جراحی گزارش شده است. بنابراین هدف از انجام این پروژه فرمولاسیون ژل موضعی دیلتیازم ، بررسی پایداری ، خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن و مقایسه رژیم درمانی دیلتیازم و دیلتیازم+ کالندولا در درمان آنال فیشر می باشد. پس از ساخت فرمولاسیون مناسب برای دیلتیازم ،آزمایشات لازم برای تایید خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن انجام شد.آزادسازی دارو با نمونه خارجی مقایسه شد و پایداری تسریع شده آن بررسی شد و پس از تایید فراورده ازنظر کیفیت برروی بیمار استفاده شد.در این مطالعه جذب سیستمیک دیلتیازم مد نظر نیست ودر نتیجه احتمال بروز عوارض جانبی در بیماران به خصوص بیماران قلبی عروقی به حداقل خواهد رسید.تأثیرات کلینیکال این فرمولاسیون بر روی 60 بیمار مبتلا به انال فیشر خفیف تا متوسط در مطالعه ای به صورت مزدوج ، دوسکورانجام شد. پرسشنامه تعیین کیفیت زندگی (sf36) قبل و بعد از درمان , پرسشنامه تعیین شدت درد ،(visual analog scale)در شروع درمان هفته های سوم پنجم و هشتم انجام شد و عوارض جانبی ثبت شد و در انتهای درمان معاینه جهت ارزیابی درمان انجام شد. نتایج نشان داد که فاکتورهای کلینیکی و کیفیت زندگی در ضایعات درمان شده با دارو در مقایسه با گروه استاندارد تفاوت معنا داری وجود ندارد.183p?0.

hand-foot syndrome (hfs)یک عارضه جانبی پوستی میباشد که در برخی بیماران تحت درمان با فلوروپیرمیدین ها دیده میشوداخیرا مشاهده شده است که گیاه حنا و اشکال مصرف سنتی آن (و نه فراورده دارویی آن) ممکن است در کاهش hfs ناشی از کپسیتابین موثر باشد.بنابراین آماده سازی یک شکل دارویی استاندارد و ماندگار و ارزیابی کارآمدی آن، هدف این مطالعه میباشد.در این راستا پس از تعیین مقدار و آنالیز عصاره حنا ، به ساخت یک ژل موضعی از این گیاه اهتمام ورزیدیم. پس از اطمینان از کیفیت مطلوب فراورده و بسته بندی آن، وارد فاز کلینیکال شدیم.دارو را روی داوطلبان ازمایش کرده و میزان اثر بخشی آن اندازه گیری شد.

سندرم دست وپا یک عارضه جانبی نسبتاً شایع با داروهایی مانند کپسیتابین و فلورویوراسیل استفاده شده در بیماران سرطانی می باشد. این سندرم با دیستزی دست و پا اغاز میشود و به تدریج فیشر و زخم انگشت ها، کف دست و پاها را فرا میگیرد. قابل توجه است که شواهدی مبنی بر کارامدی ترکیب کالاندولا، بابونه و مریم گلی به صورت فیتوتراپی برای بهبود این سندرم وجود دارد ولی مطالعات بالینی کافی روی ان انجام نشده است. علاوه بر ان اطلاعات کافی از شکل دارویی مناسب از این ترکیب که برای از بین بردن این عارضه جانبی لازم است وجود ندارد. هدف اصلی تهیه فرآورده دارویی پایدار و مناسب از ترکیب این گیاهان، بررسی پایداری فرآورده و بررسی اثربخشی آن در بیماران مبتلا به این سندرم میباشد.

عوارض دهانی ناشی از شیمی درمانی یکی از شایع ترین مشکلات بیماران سرطانی می باشد.اولین عارضه دهانی که بروز می کند موکوزیت می باشد که این بدیده ناشی از اسیب به بافت موکوزال و سلولهای بوششی ناحیه دهان است.این عارضه در 80 درصد افرادی که رادیوترابی میشوند و40-5درصد افرادی که تحت شیمی درمانی با داروهایی نظیر 5-fu قرار دارند ایجاد می گردد.گیاه مرزه خوزستانی بومی جنوب ایران است و دارای خواصی است که سعی شد از ان به عنوان عاملی در پیشگیری از ایجاد موکوزیت استفاده شود.