نام پژوهشگر: جمشید روزبه
محمد جواد شفاهی محسن ثالثی موسی آبادی
از میان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه مطهری شیراز 44 بیمار پیوند کلیه به صورت داوطلبانه هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و تمرین (29 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 10 هفته، 3 روز در هفته به مدت 60 تا 90 دقیقه در هر جلسه طبق برنامه مشخص به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت گروه کنترل در هیچ فعالیت ورزشی منظم شرکت نداشتند. نمونه گیری خونی قبل و بعد از 10 هفته از کلیه آزمودنی ها انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آزمون t مستقل و وابسته انجام گرفت. یافته ها نشان دادند میزان تری گلیسیرید، کلسترول و لیپوپروتئین کم چگال بعد از 10 هفته فعالیت ورزشی نسبت به سطوح قبل از تمرین، در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است(p<0/05) . لیکن تغییر معنی داری در لیپوپروتئین با چگالی بالا و پروتئین واکنشگر c آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد.
سمیه پوران فر محسن ثالثی
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 10 هفته فعالیت ورزشی منتخب بر تغییرات اینترلوکین 17، 23 و ترکیب بدن بیماران پیوند کلیه بود. بدین منظور 44 بیمار پیوند کلیه که شرایط لازم برای شرکت در تحقیق را داشتند به صورت داوطلبانه هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه تمرین (29 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. آزمایشات خونی و آزمون های آنتروپومتریک دو روز قبل از شروع تمرینات بصورت یکسان در مورد کلیه آزمودنی ها انجام گرفت. سپس آزمودنی های گروه تمرین به مدت 10 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90-60 دقیقه در تمرینات ورزشی شرکت کردند. هر جلسه تمرین به سه بخش گرم کردن، مرحله اصلی و سرد کردن تقسیم گردید. گروه کنترل در این مدت در هیچگونه فعالیت ورزشی منظم مشارکت نداشتند. در انتهای 10 هفته نیز نمونه گیری خونی و اندازه گیری های آنتروپومتریک مشابه با پیش آزمون انجام شد. داده های حاصل از متغیرهای تحقیق با استفاده از آزمون تی وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که 10 هفته فعالیت ورزشی منتخب باعث کاهش درصد چربی و شاخص توده بدنی در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شده است. اما تغییرات معناداری در مقادیر اینترلوکین 17 و 23 آزمودنی ها در طی این مدت ایجاد نشد. به طور کلی می توان عنوان کرد که فعالیت های ورزشی می تواند باعث بهبود وضعیت ترکیب بدن بیماران پیوند کلیه گردد و از این طریق باعث ارتقاء سلامت آنان گردد.
الهام شکور محسن ثالثی
پیوند کلیه درمان انتخابی نارسایی مزمن کلیوی است و میزان بقا و کیفیت زندگی این بیماران را بهبود می بخشد. بیماران دریافت کننده کلیه پیوندی به علت استفاده طولانی مدت از داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، در معرض ابتلا به بیماری های مختلف عفونی قرار می گیرند. با توجه به این که فعالیت ورزشی به عنوان یک درمان غیر دارویی، نقش مهمی در تنظیم و کاهش سایتوکین های التهابی دارد هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر 10 هفته فعالیت ورزشی منتخب بر اینترفرون گاما (ifn-?)، درصدچربی و شاخص توده بدن (bmi) بیماران پیوند کلیه بود. 44 بیمار پیوند کلیه به صورت داوطلبانه هدفمند به عنوان آزمودنی در این تحقیق انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و تمرین (29 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 10 هفته، 3 روز در هفته به مدت 60-90 دقیقه در یک برنامه فزاینده ورزش شرکت کردند. در این مدت گروه کنترل در هیچ فعالیت ورزشی منظم شرکت نداشتند. نمونه گیری خونی و اندازه گیری های آنتروپومتریک قبل و بعد از 10 هفته از کلیه آزمودنی ها گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آزمون t مستقل و وابسته انجام گرفت. طبق نتایج به دست آمده میزان اینترفرون گاما بعد از 10 هفته فعالیت ورزشی نسبت به سطوح قبل از تمرین تغییر معنی داری نشان نداد. لیکن فعالیت ورزشی موجب کاهش معنی دار درصد چربی (001/0(p= و شاخص توده بدن (001/0(p= آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد. نتایج تحقیق نشان داد که 10 هفته فعالیت ورزشی منتخب با ویژگی تحقیق حاضر موجب کاهش چربی و بهبود ترکیب بدن بیماران پیوند کلیه می شود.