نام پژوهشگر: عباس مومنی

حدود وظایف و اختیارات دادستان در حقوق کیفری ایران
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1388
  عباس مومنی   محمد جعفر حبیب زاده

legal establishment of court is the birth of social life; each person should define him/herself against others offence or violation. when a society forms and the legal character appears, the thought of society refers to a person name prosecuting attorney who is the president of the court for defending his/her rights. prosecuting attorney remindterms such as court, crime and punishment. according to the current rules (law), the presidency of the court, monitoring the authorities at the court, crime discovering and pursuing the crime, proceeding against the offences to the public rights, issuing the indictment and implementation of criminal injunction are the significant duties of the prosecuting attorney. prosecuting attorneys responsibilities and authorities are not limited to the above items; because the organization of court and the presidency has other suitability. prosecuting attorney as an attendant of court is one of the important rank in the field of guiding and preceding the criminal policy. this organization has an important status that it can be counted as a main and principal part of criminal judgment process, because the major changes (evolutions) of retributive judgment system are executed through prosecuting attorney and court. the lawyer or public claimer , modai-ol-omom or vakilol roaya, that is an old term for that, because of retributive judgment articles that was issued on 1911 entered in to iran judicial system that, is the first and main duty of the lawyer that he/she pursuits and introduction of guiltier. it can be say that the role of persecuting attorney is to provide balance between maintaining public discipline, and general rights, and obeying defending and freedom rights of the defendant.

کودکان، پناهندگی و حق بر آموزش در نظام بین المللی حقوق بشر
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم انسانی 1392
  عباس مومنی   حسین آل کجباف

حق بر آموزش، از حقوق اولیه انسان است که در زمره حقوق بنیادین بشر محسوب می شود. اسناد بین المللی حقوق بشر، حق بر آموزش را به عنوان یک رکن اساسی برای سایرحقوق و لازمه به کمال رسیدن شخصیت انسانی هر فرد می دانند. با عنایت به اینکه تقریبا" 46 درصد ازجمعیت پناهندگان و پناهجویان در سراسر جهان را کودکان تشکیل می دهند، وضعیت ریشه کنی از وطن ، در نتیجه از دست دادن حمایت دولت متبوع وهمچنین فقدان یا در دسترس نبودن سایر ابزارهای حمایت از حقوق برای این دسته ازافراد در کشور میزبان ، آنها را در معرض شدید ترین نقضهای حقوق بشر قرار داده است . این در حالی است که کلیه ابزارهای حقوقی به منظور حمایت از کودکان (پناهنده) وضع گردیده است که جوابگوی رفع معضلات ناشی از کمبود برخورداری از بستر آموزشی مناسب نیست . در هر صورت توسعه و تحولاتی که در سالهای اخیر در زمینه حقوق بشر کودکان پدید آمده زمینه را برای توجه بیشتر به مسائل و مشکلات کودکان پناهنده و پناهجو فراهم آورده و جنبه های خاص پناهندگی این قشر نیز مطرح می گردد. در این پژوهش، ابتدا به توصیف پناهندگی و وضعیت پناهندگان به صورت مختصر در ادیان و گذر زمان و قوانین موضوعه بین المللی حقوق بشری پرداخته شده و سپس کودک پناهنده و وضعیت و جایگاه آنان در قوانین مزبور از این منظر مورد بررسی قرار گرفته است، که آیا واژه ای به نام کودک پناهنده وجود دارد؟ اگر وجود دارد به چه معنا است؟ از چه حقوقی برخوردارهستند؟ حال با اطمینان از وجود تعداد زیادی کودک پناهنده در جهان، نهایتا" بصورت اختصاصی و ویژه وضعیت حقوق آموزشی کودکان پناهنده در اسناد موصوف با بیان کلیات مربوط به حمایت بین المللی از حقوق آموزشی آنان و تحولاتی که در پرتو توسعه و تحول حقوق بشر و اقدامات عملی که در این زمینه صورت گرفته ، مورد بررسی و تجزیه تحلیل و ارزیابی قرار می گیرد.