بشر در طی دوران زندگی خود بر روی کره زمین همواره تحت تابش پریوهای رادیواکتیو قرار دارد این پرتوها یا منشا طبیعی دارند و یا منشا آن ها مواد پر توازی مصنوعی ناشی از فعالیت های بشر می باشد. بر خلاف تصور عمومی، بیش از نیمی از پرتوگیری مردم جهان حاصل از مواد پر توازی طبیعی است و نه مصنوعی. و در این بین بیشترین سهم مربوط به گاز رادن و دحتران آن است و این در حالی است که برخی از مکان های دنیا، تابش زمینه پرتوهای طبیعی یونساز بسیار بیشتر از سایر مناطق دنیاست و طبیعی است که ساکنان این مناطق دز بسیار بیشتری از پرتوهای رادیواکتیو دریافت می کنند لذا تحقیقات وسیعی در این مکان ها بر روی میزان دز دریافتی مردم انجام می گیرد. یکی از این مناطق شهر ساحلی رامسر واقع در شمال ایران است. دز موثر ناشی از استنشاق گاز رادن برای مردمی که در برخی از محلات این شهر ساکن هستند در یک تحقیق. تنها در یک دوره شش ماهه بیش از msv 35/87 اندازه گیری شد. که در مقایسه با میانگین سالانه دز دریافتی از رادن-222 (یعنی msv 1/2) حد بالایی از پرتو گیری محاسبه می شود. به طور کلی دز دریافتی از رادن-222 در محدوده msv 0/2 تا msv10 می باشد unscear 2000 به همین دلیل تاکنون تحقیقاتی فراوانی در این منطقه، که خاک آن از نظر رادیم بسیار غنی است، جهت تخمین و تعیین دز مردم از گاز رادن صورت گرفته است. نکته ای که تاکنون بدان توجه نشده بود، تغییر غلظت رادن و به تبع آن تغییر دز دریافتی مردم از رادن، در اثر تغییر در شرایط جوی و پارامترهای محیطی بود. این تحقیق که در منطقه تالش محله رامسر انجام گرفته گرفته نشان دهنده آن است که بدلیل وجود همیشگی فشار و رطوبت نسبتا زیاد در این شهر تغییرات جزیی این دو پارامتر، بر خلاف بسیاری از مناطق دنیا، بر غلظت رادن در هوا تاثیر مجسوسی ندارد. اما در سرعت باد و میزان ارتفاع از سطح زمین بر غلظت رادن تاثیر شدیدی دارد و باعث افت سریع غلظت رادن می شود. این امر با نتایج مشابهی که در سایر مناطق صورت گرفته سازگاری دارد. تاثیر پارامترهای یاد شده در منطقه مورد مطالعه می تواند موجب تغییر غلظت رادن حتی با ضریب 4 گردد. از طرفی افزایش دمای هوا در منطقه موجب افزایش محسوس غلظت رادن می شود.